leveren. Olsen genoot, vooral in de
wedstrijden tegen aartsrivaal Feyenoord.
De beroemde 2-8, met Cruijff bij de vijand
en de wonderschone solo van Olsen.
Samen mét Cruijff schreef de Deen ook
historie. Het Sinterklaascadeautje voor de
Ajax-supporters, geschonken door Cruijff
en Olsen op 5 december 1982, zal altijd op
het netvlies blijven hangen. Ajax -
Helmond Sport, Otto Versfeld op doel.
Penalty voor de Amsterdammers. Cruijff
achter de bal, die niet op doel schiet maar
het kleinood verplaatst naar Olsen.
Versfeld, waarschijnlijk tot op de dag van
vandaag nog niet bekomen van de schrik,
duikt een hoek in. Olsen schuift de bal
weer terug naar Cruijff, die vervolgens in
het lege doel kan schieten. Nooit meer
vertoond op de vaderlandse voetbalvelden,
nog steeds in het achterhoofd van iedere
voetballer, op welk niveau dan ook, die
klaar staat om een penalty te nemen.
Zo gemakkelijk als het ging in wat toen
nog gewoon de eredivisie heette, zo slecht
draaide Ajax die jaren in de Europa Cup.
'De drie jaar dat ik bij Ajax gespeeld heb,
zijn we er steeds in de eerste ronde
uitgevlogen. Ik geloof tegen Celtic,
Panathinaikos en Tottenham Hotspur.
Wat dat betreft was het dus niet zo'n
Uitstekende start
'Ik heb geen enkele twijfel gehad toen ik
door Ajax gevraagd werd in Amsterdam te
komen voetballen. Dat was en is nog steeds
een grote eer voor een speler, zeker als je
nog zo jong bent. Voor mij was het de
hoogste tijd om mijn geluk buiten
Denemarken te beproeven. Zeker na de
positieve verhalen van de andere Denen.
Het was een prachtige tijd. Vooral bij
competitiewedstrijden in de Meer waren
we echt onverslaanbaar. Het was een
machtig gevoel als je daar door de
kleedkamer liep. Het zal ongetwijfeld vaker
gezegd zijn, maar het was het gevoel alsof
je nog voor het eerste fluitsignaal met 2-0
voorstond.'
succesvolle periode voor mij. Maar
gelukkig is dat later met Ajax allemaal goed
gekomen. Voor mij bleek Ajax een
uitstekende start van mijn carrière."
Drie jaar lang bekoorde hij het publiek op
de vaderlandse velden. Olsen speelde in
totaal 103 wedstrijden voor de
landskampioen, waarin hij 27 maal doel
trof. Daarna kon de Deense international
de lokroep van het grote geld niet meer
weerstaan. Zo was het toen, zo is het nu en
zo zal het altijd blijven gaan. Het is het lot
van Ajax. Het toenmalige bestuur onder
leiding van Ton Harmsen bood Olsen nog
wel een verbeterd contract aan, maar 'de
Vlo' koos voor het Britse voetbal. Olsen:
'Iedereen ging aan het eind van het seizoen
weg. Soren vertrok, Arnesen ging weg. Dat
maakte mijn beslissing om weg te gaan
gemakkelijker.'
De keuze van Olsen was een eenvoudige.
Naast Ajax koesterde de Deen liefde voor
de beroemdste club van Groot-Brittannië,
Manchester United. Het leek in eerste
instantie een wat vreemde combinatie. De
lichtvoetige Olsen voetballend in de fysiek
loodzware Engelse competitie, met vrije
verdedigers die er prat op gaan zonder
voortanden door het leven te gaan. Olsen:
'Natuurlijk was het zwaar, maar het beviel
me uitstekend. In het begin had ik wel het
idee dat ik te snel bij Ajax was weggegaan.
Zeker in die tijd heerste er een heel andere
opvatting over hoe voetbal gespeeld moest
worden. Maar ik wilde bewijzen dat ik ook
met dat type spel mee kon en achteraf
bleek dat ook te zijn gelukt. We hadden
ook een prima elftal waarmee we onder
andere de FA-Cup wonnen. Wat me vooral
beviel was de passie van de supporters voor
het spel. Zelfs nu word ik nog herkend als
ik door de stad loop en altijd word ik met
respect behandeld.'
Bordeaux
Na vier jaar Engeland trok de kosmopoliet
verder. Met aan zijn hand de Engelse
Sarah, die met hem meetrok naar het
volgende station in de actieve loopbaan
van Olsen, Frankrijk. Bordeaux was de
club die na Manchester van de kwaliteiten
van Olsen mocht gaan genieten. Olsen had
het ook daar naar zijn zin. Het geld was
goed en met de ambities van Girondins
