opneem. Ik denk dat ik hogere eisen aan mezelf stel dan ieder ander. Ik verlang de perfectie, altijd. Slechts een enkele keer benader je dat niveau. Als het niet goed gaat, ben ik daar ongelukkig van. Maar ik zal nooit mijn kop laten hangen. Ik lach snel weer. Vaak begrijpen mensen dat niet. Maar het is de buitenkant, meer niet. Ik dwing mezelf vaak om de knop om te zetten, om het zo snel mogelijk te vergeten.' Publiek bezit De film laat zien hoe roddelbladen laaghartige pogingen doen demente bejaarden het verhaal te laten vertellen over de dienstverlening die Patrick in het kader van de uitspraak van de rechter volbrengt, terwijl in voorgaande edities het lachende hoofd van de voetbalster op de cover prijkte als gelukkige aanstaande 42 Foto: Louis van de Vuurst vader. Het wel en wee van een spits is publiek bezit geworden; de keerzijde van de popsterrenstatus die moderne voetbalhelden in de jaren negentig hebben gekregen. Kluivert: 'Ik word eigenlijk voor de tweede keer vader. Ik heb namelijk al een Foster- Parentskindje. Het is het minste wat je kunt doen. Als ik ergens ongelukkig van word, zijn het beelden uit Afrika, waar zoveel kinderen de dupe worden van oorlog en armoede. Ik kan er niet naar kijken, ik zap weg. Als ik zie hoe ik het hier heb, schaam ik me rot. 't Is onmenselijk en het gaat me enorm aan mijn hart. Aan de andere kant ben ik, net als ieder ander, bezig met mijn eigen leven. Als je vader wordt, is dat het belangrijkste in het leven.' Hadden jullie er goed over nagedacht? Kluivert: 'Ja, we wilden het. Ik ben er klaar voor.' Is je moeder dat ook? Kluivert: 'Nu vindt ze het leuk, maar in het begin moest ze wel even aan het idee wennen.' De film eindigt met een tot tranen toe ontroerend shot, waarin de dan 21-jarige nummer 9 zijn kind toestopt onder een dekbed met de afbeelding van het Ajax- elftal dat in het seizoen '96-'97 de Champions League won. Als de camera naar buiten zwenkt, ontvouwt zich een Italiaans stadsgezicht. 'Je hebt nog een heel leven voor je,' zegt een kleine donkere gestalte tegen zijn collega. 'Twee levens,' grijnst Kluivert terug, met een knikje richting de wieg. De aftiteling rolt van onder naar boven. Tedere gelijkenis met bestaande personen berust op louter toeval.' Op naar 'Kluivert, part two'. AJAX MAGAZINE JANUARI 1997

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1997 | | pagina 42