De eerste wedstrijd, in Montfoort tegen de
club van die naam, werd met 2-1 verloren.
Ajax was in de beginfase niet scherp en
keek al na twee minuten tegen een 1 -0
achterstand aan. Een snelle counter over
ons linkerverdedigingsblok kon niet tijdig
gepareerd worden en na de voorzet op
maat was ook doelman Dennis van der
Wal kansloos. Ajax moest dus wat terug
gaan doen, was lang in balbezit, maar echte
kansen wist het zich niet te creëren.
Montfoort loerde op de counter en het had
daarmee na twintig minuten succes, weer
over de linkerzijde van de Ajax-defensie.
De eerste inzet wist Dennis van der Wal
nog te stoppen, maar in de rebound
hobbelde de bal tussen allerlei benen door
het doel in. Pas daarna pakte Ajax de zaken
wat resoluter aan en drukte het zijn
opponent terug. Danny Murphy raakte na
een goede aanval de lat, maar tot de rust
werd er niet meer gescoord. Na de thee
werd de druk van Ajax steeds groter, maar
het was allemaal te slordig en te gehaast.
Uit een vrije schop van Jerry van Haagen
wist Patrick Schuurman de achterstand tot
2-1 terug te brengen, maar verder liet
Montfoort ons niet komen, alhoewel het
spel in het laatste kwartier vijf a zes maal
moest worden stilgelegd in verband met
kramp verschijnselen bij de gastheren. De
Montfoorters, die overigens de afgelopen
vier jaar steeds gepromoveerd waren,
begroetten het eindsignaal dan ook met
gejuich.
Duidelijke overwinning
In de kwartfinale van het H.E.T.-toernooi
was in Amstelveen NFC de volgende
tegenstander. Ajax had gedurende de hele
wedstrijd een overwicht en NFC kwam
daar slechts sporadisch op de counter
onderuit. Na een twintigtal minuten nam
Ajax dan ook de leiding. Een op maat
gegeven voorzet van Paul Reumer werd
door Patrick Zwaanswijk, die goed voor
zijn tegenstander kwam, koppend
afgerond. Omdat Ajax daarna wat slordiger
ging spelen, kon de voorsprong voor de
rust niet verder worden uitgebouwd. Ajax
had het geluk dat NFC tot tweemaal toe
alleen voor de keeper hopeloos faalde en
dat keeper Paul Wesseling ook tweemaal
een bal onder de lat vandaan kon plukken.
Direct na de rust besliste Patrick
Schuurman de wedstrijd. Hij speelde de bal
goed vrij en passeerde de doelman
beheerst. Dat de Amstelveners door een
defensiefout nog wisten terug te komen tot
2-1 was verder niet meer van belang. Ajax
had zich geplaatst voor de halve finale.
Opmerkelijk was deze avond nog, dat Imro
Wielkens na een zeer langdurige blessure
eindelijk ook weer eens aan wat
speelminuten toekwam.
De eerste officiële thuiswedstrijd voor de
competitie werd een duidelijke
overwinning voor de Ajax-ploeg, die in alle
opzichten tegenstander NSW de baas was.
Dat het desalniettemin bij de rust slechts
1-0 was door een doelpunt van Patrick
Zwaanswijk had Ajax volkomen aan
zichzelf te wijten. Het creëerde zich diverse
kansen, maar in het verzilveren daarvan
was men te slordig en soms wat
ongelukkig. In de tweede helft zou dat
echter anders worden. Conditionele
problemen gingen de ploeg uit
Numansdorp nu ook parten spelen. Een
doorgebroken Eugene Poublon kon slechts
ongeoorloofd worden gestopt, waarna hij
zelf vanaf elf meter het vonnis voltrok
(2-0).
Patrick Schuurman zorgde na een fraaie
solo voor 3-0 en Eugene Poublon bracht de
eindstand (4-0) op het scorebord, opnieuw
uit een strafschop, ditmaal veroorzaakt na
een charge van de NS W-doelman. Een
overwinning waar niets op af te dingen viel
en die ook niet geflatteerd was.
AIAX MAC, A7INF NOVEMBER 1996
