In All Starsdie medio 1997 uitkomt, speelt
Kamerling de rol van Hero, een ietwat
aristiekerige, verlegen filosofiestudent.
Hero maakt deel uit van een groepje
vrienden dat op zaterdag enthousiast
achter een bal aan krabbelt. Geen film
waarvan de intrige zich afspeelt op
eredivisieniveau, maar één waarin de
ontwikkeling van een groep jongeren
centraal staat. Met voetbal-op-laag-niveau
als decor omzeilt regisseur en co-scenarist
Jean van der Velde - met wie Kamerling
ook al samenwerkte bij de zeer geslaagde
verfliming van Boudewijn Büchs roman De
kleine blonde dood - de valkuil waarin de
meeste sportfilms stranden. Een 'biopic'
over, pakweg, Diego Maradona is immers
gedoemd te mislukken: Maradona kan niet
acteren en zijn vertolker (Antonio
Banderas? John Travolta?) zal geen bal
hooghouden. Filmische trucs zijn er niet
nodig om Kamerling, Danny de Munck of
Daniël 'De Zeemeerman' Boissevain als
voetballer beter te doen lijken dan ze zijn.
Het wordt, zegt Kamerling, vooral een
'herkenbare' film. 'Iedereen kent in zijn
omgeving wel zo'n vriendenelftal. Ik
herinner me die elftallen uit mijn
studietijd, ik speel er nu weer in. De spelers
verschillen meestal nogal van kwaliteit; er
zit meestal één heel goede tussen, de rest
kan er eigenlijk niets van.'
Hoogtevrees
De verlegen, teruggetrokken jongen die
Kamerling speelt in AU Stars is enigszins te
vergelijken met de rol van Sam die hij
speelt in Lisa, een Belgisch-Zwitserse co
productie die eind september in de
Nederlandse bioscopen in première ging.
Sam is een timide, maar begaafd
pianostudent die een nogal toevallige
ontmoeting heeft met de vlotte,
avontuurlijke Lisa. Lisa (gespeeld door de
Belgische Veerle Dobbelaere) houdt van
bergbeklimmen. Onder haar hoede kruipt
Sam onder moeders rokken vandaan en
bestijgt het onherbergzame pad van de
liefde. Een onbereikbare liefde bijna,
omdat Lisa door een voormalige,
overspelige partner seropositief besmet
blijkt te zijn.
De ontvangst van Lisa in de Nederlandse
pers hield niet over. Het was vooral het
kabbelende, weinig opzienbarende
scenario dat kritiek kreeg. Het charisma en
de acteerprestatie van Kamerling redden de
film, aldus de kritiek. Is hij zelf tevreden
met de film? 'Ach, ik ben nooit echt
tevreden. Het kan altijd beter. In die zin
ben ik een echte sporter.'
Waar hij in ieder geval tevreden over is, is
dat hij tijdens de opnames merkte hoe hij
angst kon overwinnen. In de film moet
hoofdpersoon Sam zijn geliefde Lisa
redden wanneer zij met suïcidale
waaghalzerij probeert de Matterhorn te
beklimmen. Geen lolletje voor een acteur
die lijdt aan ernstige hoogtevrees. Op zijn
Foto: William Rutten
veertiende had Kamerling in de Ardennen
ooit eens aan een touw aan een rotswand
gebungeld en dat was hem erg slecht
bevallen. Kamerling had nog wel even
getwijfeld of hij moest toehappen toen hij
door regisseur Jan Keymeulen werd
gevraagd voor de rol. Het leek hem beter
nog even te zwijgen over zijn hoogtevrees.
'Anders zou ik die rol niet krijgen. Als ik
op het voetbalveld buitenspel loop en de
scheidsrechter fluit niet, dan speel ik
natuurlijk ook gewoon verder. Zo ethisch
ben ik nu ook weer niet. Maar als de
scheidsrechter het zou vragen, zou ik wel
een eerlijk antwoord geven. Hypocriet?
Nee, ik ben een mens.'
Voor aanvang van de opnames trokken
Kamerling, regisseur Keymeulen en Veerle
Dobbelaere een week de bergen in om
proef te klimmen. Volgens Kamerling
waren dat zeven dagen 'hel op aarde'. 'Met
geen pen te beschrijven. Zo extreem. We
kregen les van een ervaren gids. Hij had
nog nooit zo'n bangerik als ik
AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1996