Foto: Louis van de Vuurst
De leeftijdsbijl, die al een aantal jaar boven
zijn hoofd hing, is definitief gevallen. John
Blankenstein (kind van de na-oorlogse
babyboom) is officieel 'te oud' verklaard.
Volgens de Europese regels was dat twee
jaar geleden al het geval. En sinds 1
oktober heeft ook de KNVB de 47-jarige
scheids bedankt voor bewezen actieve
diensten. De afgelopen dertig jaar was hij
in het weekeinde altijd wel op een veld te
vinden: strakke zwarte outfit, fluit aan de
lippen, bijna knieheffend hardlopend van
helft naar helft. Nu zit de man - die 502
keer een betaald-voetbalwedstrijd floot -
aan het bureau in de Zeister bossen. Waar
hij Bertus Rijkhoek is opgevolgd als hoofd
scheidsrechterszaken betaald voetbal. En
kan hij eindelijk direct invloed uitoefenen
op wat hem nog steeds heel na aan het hart
staat.
De afscheidstoernee, door hem zelf
zorgvuldig in scene gezet, voerde
Blankenstein nog één keer van Randstad
naar Achterhoek en van Groningen naar
Limburg. Hij ging langs bij Willem II
('prettige club, aardige mensen'), floot de
derby's Groningen - Heerenveen en Roda
JC - Fortuna, klopte nog eens aan bij het
Amsterdamse AFC ('een heel bijzondere
amateurvereniging') en nam Ajax - tegen
Sparta - nog eenmaal onder zijn hoede. In
de Arena. Tot zijn spijt.
'Een imposant stadion,' zag Blankenstein
tijdens de traditionele inspectie van de
netten, een half uur voor de wedstrijd.
'Alleen, het is allemaal nog zo steriel, het
voetbalgevoel zit er nog niet in, het is nog
geen huiskamer.
En de akoestiek, die vond ik zo
merkwaardig. Alsof alle geluiden worden
teruggekaatst, als een soort echo. En dan
heb ik het nog niet eens over het gras, de
vloer waarop je moet dansen. Naast het
gebrek aan sfeer is dat voor de ploeg niet
echt bevorderlijk. Ik denk ook dat daar een
deel ligt van het vormprobleem waarmee
Ajax kampt. Op dit moment komt alle
ellende samen - de verhuizing, je niet
AJAX MAGAZINE NOVEMBER 1996
127