Klaar voor de
toekomst
Kroniek
door Tijn Middendorp
Het lijkt alweer lang geleden. De family-run, het diner op de
middenstip, de sluiting van de Meer, de opening van de
Toekomst en de Amsterdam Arena en alle festiviteiten
daaromheen, het was allemaal even spectaculair en
indrukwekkend. Historische en nostalgische momenten volgden
elkaar in ijltempo op. Een monument liet de club achter, in een
prachtig huis woont zij nu. De Toekomst voor de club, de Arena
voor ons eerste elftal, dat door blessures moeilijk op gang
kwam, even moest wennen aan de nieuwe omgeving en pas eind
augustus de selectie compleet had.
Dat zoveel oud-spelers en andere
Ajacieden elkaar weer eens tegenkwamen
op het gras waar zoveel successen zijn
behaald, gaf natuurlijk een extra dimensie
aan het geheel. Begunstigd door prachtig
weer liep de hele bijeenkomst uit op een
gigantische reünie van Ajacieden. Vooral
de helden van toen hadden elkaar veel te
vertellen en allerlei anekdotes deden de
ronde, waarbij prachtige verhalen uit het
grijze verleden vele herinneringen weer
deden opbloeien. Een laatste wandeling
over de grasmat maakte deze avond voor
velen tot iets onvergetelijks.
Het echte afscheid van de Meer kwam
evenwel op 6 augustus. Die avond was het
echt afgelopen. Adieu de Meer. Voor de
laatste keer gingen velen richting
Middenweg om nog één keer het stadion te
betreden. Een raar idee om straks nooit
meer naar de Meer te gaan. Geen
Kruislaan, geen Middenweg, geen lijn 9,
geen Voorland, geen Engelenbak en ga zo
maar door. Die avond om elf uur zou het
afgelopen zijn. Met gemengde gevoelens
werd voor de laatste keer plaatsgenomen
op de tribunes. Het spektakel was groots.
Louis van Gaal presenteerde zijn selectie en
gaf voetballes. Daarna werden op allerlei
manieren de successen uit de Ajax-historie
in beeld gebracht, uitlopend naar een
geweldige climax tegen de klok van elf uur.
De fakkel, die een week lang door heel
Nederland onderweg zou zijn op weg naar
de Arena, werd door 'nummer 14' Johan
Cruyff als eerste loper uit het stadion
gebracht. Het aftellen was nu echt
begonnen en in de laatste twintig seconden
werden met vier enorme kanonsknallen de
lichten van de vier lichtmasten stuk voor
stuk gedoofd en was het om elf uur echt
voorbij.
Naar de Toekomst
Het was even slikken, maar al heel snel
AJAX MAGAZINE OKTOBER 1996
7
