Nordin Wooter en Tijjani Babangida - met olympisch goud op de borst -
tijdens de presentatie van de A-selectie op 6 augustus, voorafgaand aan het
'Adieu de Meer'-spektakel. Foto: Louis van de Vuurst
gebruikte hij vooral om zijn
Engels bij te schaven. Want dat
hij ooit naar Europa zou gaan
om te voetballen, stond voor
hem toen al vast. 'Ik wilde prof
worden, veel geld verdienen,
bij een wereldclub spelen, leven
als een president.' Na twee jaar
middelbare school was het
mooi geweest. 'Toen wist ik
genoeg.'
Met een smoes kreeg
Babangida zijn vader zo ver dat
hij als prof aan de slag kon. Bij de Niger
Tornadoes - op twee uur reizen van zijn
woonplaats - zou hij de kans krijgen naar
de universiteit te gaan, zo maakte Baba zijn
vader wijs. 'Vanaf dat moment was ik vrij.
Want zodra je uit huis bent, kun je doen en
laten wat je wilt. Het was mijn eerste echte
baan.'
Wurgcontract
Daarna ging het snel met de watervlugge
aanvaller. Clemens Westerhof (destijds nog
bondscoach van de nationale ploeg) plukte
hem in 1991 weg bij de Niger Tornadoes
en wist Baba - tijdens een oefentrip door
Nederland - een contract bij VVV te
bezorgen. Van de ex-bondscoach, die veel
geld aan transfers van zijn internationals
overhield, wil Baba niets meer weten. 'Ik
was gewoon stom,' zei hij eerder dit jaar in
een interview met De Telegraaf. 'Maar ja,
wat wil je ook. Je weet verder van niets. Je
wilt graag in Europa voetballen, dus klamp
je je vast aan iemand die zegt dat hij het
allemaal wel even zal regelen. Die zegt dat
hij de contacten heeft.'
De door Westerhof vijf jaar geleden
opgestelde overeenkomst bleek niets meer
of minder te zijn dan een wurgcontract. Bij
de overgang van Babangida naar Roda JC
diende Nol Hendriks, technisch directeur
bij de club uit Kerkrade, cash 150.000
dollar op tafel te leggen. Later,
toen Babangida te rade ging bij
de spelersvakbond WCS om
onder het contract uit te
komen, bracht Westerhof hem
- samen met enkele
goedgebouwde 'vrienden' - een
bezoekje. In een poging hem
op andere gedachten te
brengen.
Het tekent de dromer in Tijjani
Babangida dat hij met een man
als Westerhof in zee ging. De
kleinste speler van de eredivisie (zonder
noppen meet hij precies één meter en 69
centimeter) probeert stapje voor stapje zijn
dromen te verwezenlijken. Spelen in
Europa was nummer een, de overgang naar
subtopper Roda JC nummer twee en zijn
transfer naar Ajax afgelopen zomer was
nummer drie.
Olympische spelen
Daartussendoor zweeft Atlanta, de
Olympische spelen, zijn eerste grote prijs
in de glazen kast die - hoopt Baba - over
tien jaar goedgevuld zal zijn. Hij was erbij,
op 3 augustus 1996, en schreef historie met
de Nigeriaanse ploeg. Na honderd jaar
AJAX MAGAZINE OKTOBER 1996
