Foto: Wanda Tuerlinckx
No-bullshit-attitude
Terwijl Bryan Roy langzaam maar zeker
furore maakte bij Ajax, raakte Def P. via
groepen als Public Enemy, Run DMC en
NWA allengs geïnteresseerd in de
Amerikaanse hiphop. Ieder weekeinde op
het fietsje vanuit Osdorp naar
jeugdcentrum Akhnaton, waar de
Amsterdamse hiphop-scene samenkwam.
'Alleen de Surinamers hielden zich er toen
mee bezig. De stijl, de sfeer, de boodschap
sprak ons aan. Hiphop is de no-bullshit-
attitude: gasten die voor zichzelf opkomen,
eerlijk, recht-door-zee. Niet opkijken tegen
sterren, politici. Groepen als Public Enemy
richtten zich in hun teksten tegen de
politieke en maatschappelijke orde. Dat
sprak me erg aan. Het is toch een
teringzooitje? Er heerst toch overal
onrecht? Rappers komen daar tegen in
opstand. Het is zwarte muziek; muziek
voor en door zwarten. Zwarten zijn
eeuwenlang onderdrukt, er is hun altijd
een gevoel van minderwaardigheid
aangepraat. Opeens waren er rappers die
met harde teksten hun ego opvijzelden.
I'm the greatest mothafucka with the best
dig, blahblahblah, Geweldig.'
Waar de Amerikaanse rappers werden
geïnspireerd door het geweld en de
armoede van het getto-leven, daar
waren hun Nederlandse kopieerders
veroordeeld tot het opsnuiven van de
lucht van boerenkool, haring en Hema-
worst. Weinig geweld, weinig armoede,
weinig streetlife - zelfs niet in Osdorp.
'Ach, dat hele Osdorp heeft geen fuck met
onze muziek te maken. Ik ben er
opgegroeid, that's it. Als Osdorp een
stempel op onze muziek zou hebben
gedrukt, hadden we de meest saaie troep
gemaakt die er bestaat. House of zoiets. Als
je origineel bent, maakt het geen reet uit
waar je vandaan komt. De Texaan die
country speelt of de Schot die op een
doedelzak blaast is een domme eikel die
achter dezelfde meute aanloopt als waar
z'n voorvaderen ook al achteraan liepen.
Als je muziek maakt, moet je je afvragen
wat er in je hoofd en in je hart zit. En daar
moet je origineel vorm aan geven. Ik heb
dat gedaan door in het Nederlands te gaan
rappen. Wat ik in het Nederlands kon
zeggen, sloot veel meer aan bij mijn eigen
belevingswereld.'
Je bent pas een echte vent
als je hardop durft te zeggen, of voor mijn
part rapt
datje echte liefde meer dan alles nodig hebt.
Vind je dit maar soft, dan moetje nog heel
veel leren,
want echte liefde kun je niet vervangen door
masturberen
('Echte liefde', 1993)
'Ik denk vrij lang na over een nummer.
Maar dat is alleen om de schrijftijd te
verkorten. Ik loop soms wel twee maanden
met een idee voor een tekst in m'n hoofd.
Als ik dan pen en papier pak, schrijf ik zo'n
rap in een uur op. Aan nummers met
ingewikkelde rijmschema's zit ik wat langer
te knutselen. De andere drie bandleden
veranderen er later weinig aan. Komt ook
doordat ik in m'n teksten steeds
personlijker ben geworden. Na een tijdje
heb je alle algemene onderwerpen wel zo'n
beetje gehad, hè. Je kunt niet blijven
rappen over snollen, bier drinken,
werkeloosheid of school. Bij jezelf naar
binnen kijken blijkt dan een oneindige
bron van inspiratie te zijn. Die gangstershit
kan wel rof en komisch zijn, maar het is
AJAX MAGAZINE OKTOBER1996