Anti-discriminatie-campagne
je eens voor
door Maud Bredero en Sanny van Haperen
Drie jaar geleden begon de gemeente Amsterdam een actie tegen discriminatie met als slogan Als
racisme wint, verliest de sport. Stickers, posters en ansichtkaarten met de beeltenissen van Frank
Rijkaard, Ellen van Langen, Orhan Delibas en Avital Selinger ondersteunden de campagne, die naar
onderzoek uitwijst zeer positief is ontvangen. Omdat waakzaamheid geboden blijft, is nu een
follow-up van de actie van start gegaan. Vier nieuwe Amsterdamse topsporters sieren,
gefotografeerd door Hans Heus, de uitingen, te weten Bettine Vriesekoop, Jessica Gal, Danny Blind
en Kiki Musampa. Met de laatste had Frontaal, het jongerenblad van Amnesty International, naar
aanleiding van zijn steun aan de campagne een gesprek.
Wachten is niet altijd vervelend. In
uitzonderlijke gevallen kan het zelfs niet
lang genoeg duren. En het blinkend nieuwe
spelershome van Ajax is zonder twijfel
bijzonder te noemen. Stijlvol en sfeervol.
Geleidelijk wordt het 'thuis' met spelers
gevuld. We houden een oefenwedstrijdje
om alvast de juiste vorm te vinden: who's
who in the Amsterdam Arena? Het komt
niet tot een werkelijke uitslag. Het duel
wordt voortijdig gestaakt als Kiki
Musampa het strijdperk betreedt.
Er bestaat geen recht op een
basisplaats en voorkeur voor een
bepaalde positie is niet
strafbaar. Amnesty
International heeft geen kaas
gegeten van voetbal en dus
AJAX MAGAZINE OKTOBER 1996
niets te zoeken in dit heiligdom der
balkunstenaars? Toch wel. Kiki Musampa
groeide van Zaïrees vluchtelingenkind uit
tot voetbalheld en doet mee aan de
campagne 'Als racisme wint, verliest de
sport'. Meer reden voor een gesprekje
hadden wij eigenlijk niet nodig.
Het gezin Musampa verliet Zaïre om zich
in Nederland te vestigen. In een hoekje van
het spelershome legt Kiki uit waarom.
'Mijn vader zat in de regering van Zaïre.
Hij kreeg problemen met de president en
het was toen beter om het land te verlaten.
Hij werd door een aantal landen
uitgenodigd en koos voor Nederland. Ik
was acht en kan het me nog wel
herinneren. Bang was ik eigenlijk niet. Ik
werd door mijn moeder en broers
