veel belangrijker dan de locatie. Staand in zee heeft hij nog altijd vaste grond onder de voeten." Nwankwo Kanu "Geïnspireerd door een Afrikaanse kunstenaar heb ik ervoor gekozen om een soort Afrikaans beeld van Kanu maken. De kracht van muziek, dans en magie speelt voor mij bij hem een belangrijke rol. Een magische pop in de hippe westerse wereld. Afrikaanse kleuren in de achtergrond in een westerse vlakverdeling. Verder werd hij vergeleken met 'Foxy Foxtrot en zijn elastieken benen'. Ik vond Kanu onnavolgbaar. In die tijd was hij hier nog niet zo lang en volgens mij is het voor hem een vreselijke cultuurschok geweest toen hij hier in het kleine, koude Nederland terechtkwam." Een 'menselijk staatsieportret' in de maak. Winston Bogarde "Eén ding is zeker. Ik heb alle spelers met respect behandeld. Ook Winston Bogarde. Als iemand negatieve ideeën heeft over zijn portret, dan begrijpt diegene de persoon Bogarde niet. Ik vind het een vorm van discriminatie en jaloezie gebaseerd op vooroordelen. Waarom zou Winston Bogarde niet mogen laten zien wie hij is en de rest van de spelers wel? Veel mensen die ik over het portret gesproken heb, vinden de foto mooi. Ik vind het erg te waarderen dat Winston Bogarde openlijk heeft verklaard dat hij de foto mooi vindt. Je moet het lef maar hebben om eerlijk voor je mening en je lichaam uit te komen. Ik heb er eerst goed over nagedacht voordat ik de foto maakte. Ik wil hem niet belachelijk maken door hem zo in het goud te leggen. Hij heeft een heel schoon lichaam en hij houdt van goud. Wat is daarop tegen?" Finidi George "Voor mij is Finidi George altijd een juweel geweest. Hij beweegt zich soepel en statig als een panter. Door zijn sierlijkheid kreeg ik het idee om hem als een soort balletdanser voor te stellen. De achtergrond is wit om een duidelijke link naar westerse 'fashion' te hebben. Verder is het de zwarte panter in de witte wereld. Het wit is ook veel rustiger dan bij de drukke kleurrijke achtergrond van de foto van Kanu. Finidi heeft zich volgens mij ook veel sneller en gemakkelijker aangepast. Kanu zat volgens mij nog altijd met zijn hoofd in Afrika. Finidi is voor mij introverter en Kanu extra verter." Sonny Silooy "Ik werd speciaal door David Endt gevraagd om Sonny Silooy te portretteren. Ikzelf had niet aan hem gedacht omdat hij nooit speelde. Nadat ik me in hem had verdiept, bleek hij eigenlijk een soort model-Ajacied. Hij is al van de tweede generatie en speelt al meer dan twaalf jaar bij Ajax. Hoewel hij al wat ouder is, vond ik Silooy toch heel jongensachtig. De manier waarop hij dingen zegt. Altijd heel aanwezig, gemakkelijk in de omgang en met veel humor. De foto gaat ook over de jeugdige Ajax-romantiek. Het is het traditionele jongensportret, van de naar Ajax verlangende jongen. Zijn blik is heel dromerig en als het ware terugkijkend naar het verleden. De bloem, die Molukse mannen traditioneel achter hun oor dragen, is tegelijkertijd een symbool van vergankelijkheid. Edwin van der Sar "Ik wilde iets humoristisch' met Edwin van der Sar doen. Hij heeft erg droge humor. Als je iemand in een totaal contrasterende situatie zet, wordt het al gauw filmisch. Ik wilde het beeld zo fictief maken dat het erg ongeloofwaardig zou worden. Van der Sar is de belangrijkste verdediger en heeft een grote verantwoordelijkheid. Hij heeft een heel heroïsche functie. Hij houdt van humoristische en romantische films, en ook vanwege het feit dat normen en waarden voor Van der Sar heel belangrijk zijn, ben ik uitgekomen bij Robocop. Hij is een soort moderne ridder. Het vuur achter hem is de strijd. Het kind staat symbool voor het goede, het positieve. De naakte onschuld tegen het koude harde staal van het harnas van Supersar." Louis van Gaal "Louis van Gaal is onontbeerlijk in de serie omdat hij het brein achter de ploeg is. Volgens mij zou het Ajax 1 van vandaag de dag zonder hem niet bestaan. Hij is de vaderfiguur en heeft de jongens als het ware opgevoed. Zonder Louis van Gaal is de serie niet compleet. Het moest een eerlijk portret worden van Louis van Gaal als mens. Een menselijk staatsieportret. Het is een reactie op de wijze waarop Van Gaal in de media gezien wordt, hard en disciplinair. De bedoeling is dat waardigheid en warmte in het portret terug te vinden zijn. Op de achtergrond rotsen, water, lucht. Het natuurlijke element vind ik ook schoon bij Louis van Gaal, omdat het zo'n extra menselijke waarde geeft." Met het portret van Louis van Gaal was de serie compleet en het project voltooid. Maar de fotografe koesterde een wens: "Het liefst zou ik een heel mooie expositie van dit project willen verzorgen. Het lijkt me waanzinnig om ieder beeld op zijn eigen specifieke wijze te kunnen presenteren. Sommige heel groot en andere weer heel subtiel. Winston Bogarde bijvoorbeeld heel klein en intiem en de gebroeders De Boer als tafel omdat je alleen op die manier de foto goed kan zien. Reiziger zou ik willen presenteren als grote lichtbak en Overmars met een zware klassieke lijst. Zo heb ik voor ieder portret al een vorm bedacht." Die expositie komt er waarschijnlijk wel, maar pas over een tijdje. Tot het zo ver is gaat Wanda Tuerlinckx door met haar eigenzinnige, onverwachtse, symbolische en steeds prachtige spelersportretten. 71 A I AY M AT.A7IMC IIIMI1QQ/T

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1996 | | pagina 72