Mooie rapporten
Jeugd
door Raymond Bouwman
foto's Louis van de Vuurst
Het seizoen is ook voor de Ajax-jeugd ten einde. Zoals ieder jaar overheersen de
kampioenschappen. AAaar soms bleef de prestatie hangen in handhaving. Dat
geldt voor de elftallen die tegen tegenstanders moeten spelen die soms wel twee
jaar ouder zijn. Zoals altijd is ook dit jaar weer een schifting gemaakt onder de
individuele spelers. Wie mocht er blijven en wie moest er weg? De Ajax-school
scoorde weer mooie rapporten.
De Al is kampioen geworden, maar vraag
niet hoe. Het was een seizoen met horten
en stoten, als van een oldtimer met een
kapotte bougie. Volgens leider Cas Harms
zijn er gedurende het seizoen tien
wedstrijden geweest waarin echt heel goed
werd gevoetbald. "Voor de rest was het
maar matig," zegt Harms nors. "En toch
hadden we dit jaar zes internationals in de
ploeg. Volgens mij ontbrak het toch een
beetje aan de mentaliteit. We hebben soms
lopen knoeien omdat de instelling niet
goed was."
De Al stond ondanks alle hiaten ruim voor
op concurrent Feyenoord. Maar doordat er
uit tegen Utrecht met 3-2 werd verloren,
brachten de Ajacieden ongewild de
spanning weer terug in de competitie.
Voor Cas Harms en trainer Herman
Borman was de wedstrijd in de Galgewaard
een onbegrijpelijke misstap. Alle
kwetsbaarheden waren van te voren nog
ruimschoots doorgenomen en dus zou de
concentratie optimaal moeten zijn. Maar
het is niet denkbeeldig dat er een verband
is tussen de afrondende
beoordelingsgesprekken die plaatsvonden
in de week voorafgaande aan Utrecht-uit
en de wanvertoning in het Stichtse. Er
stond bij die gesprekken immers heel wat
op het spel: een contract. Juist de spelers
die een tweejarig contract hebben
aangeboden gekregen presteerden onder de
maat tegen Utrecht, terwijl degenen die op
het allerlaatste moment toch niet verder
mochten bij Ajax wel goed speelden.
"Het lijkt er inderdaad op dat de spanning
van die gesprekken voor veel spelers net
even te veel is geweest," geeft Harms toe.
"Ik moet ook zeggen dat het voor die
jongens echt droomcontracten zijn. Het is
sneu voor die spelers die er net naast
grepen, maar gelukkig schuiven er dit jaar
weer veel door naar het tweede."
De jongens die net een contract hadden
getekend, liepen tegen Utrecht nog met
hun hoofd in de wolken. Maar de kicksen
bleven in het gras, onstuurbaar van een
dergelijke hoogte.
"Het wordt knokken voor ze," zegt Harms.
"Nu moeten ze het gaan waarmaken. Ik
hoop dat sommige jongens het in hun
hoofd kunnen verbeteren, anders zal het
heel moeilijk voor ze worden. Voetballen
kunnen ze, dat lijdt geen twijfel. Maar in
de top gaat het om de ijzeren wil er te
komen. Ik hoop dat ik over een paar jaar
trots kan zijn op de jongens die ook de stap
naar het eerste hebben kunnen maken."
De A2 had ook een kampioensfeestje te
vieren. Het is leider Teun Bogaard en
trainer Dirk de Groot weer gelukt
bovenaan de ranglijst te eindigen. Formeel
is het in de Ajax-opleiding niet hét doel.
Dat doel is immers individuele spelers
opleiden tot het niveau van het eerste. De
Groot begrijpt die nuancering volkomen,
maar nadat de titel is binnengesleept kan
hij het toch niet laten om triomfantelijk
over de Ajax-percelen te paraderen. Hij
loopt al zo lang mee dat hij ieder
grindsteentje op Voorland en in de Meer
kan uittekenen, maar ondanks het
ondergeschikte belang is een
kampioenschap voor hem nog altijd een
kampioenschap. "Winnen, daar gaat het
toch ook altijd nog om," zegt de fanatieke
trainer.
Volgens Teun Bogaard valt er op dit
kampioenschap helemaal niets af te
AJAX MAGAZINE JUNI 1996
