r.m
tijd niet meer met me, omdat hij wist dat
ik minder presteerde door vermijdbare
factoren. Na een minder geslaagd seizoen
wilde ik er weer fris tegenaan. Maar drie
dagen voor de trainingen herbegonnen, liet
Maarten de Vos me weten dat ik verkocht
was aan Standard Luik. Ik kon er een smak
geld meer verdienen dan bij Ajax, kreeg de
kans er te werken met Ernst Happel als
trainer, maar toch zat het me dwars dat het
voor mij zo abrupt afgelopen was als
Ajacied. Ik kon niet eens behoorlijk
afscheid nemen."
Vriendenploeg
In België leerde Tahamata Eric Gerets,
Walter Meeuws en Arie Haan als
ploegmaats kennen. Vooral Jos Daerden
werd zijn maatje. "Ik woonde enkele
maanden bij hem thuis in Tongeren. We
hadden dezelfde wagen, dezelfde kleur zelfs
en namen in discussies vaak dezelfde
standpunten in. Het klikte gewoon tussen
ons, ook nu nog."
Standard werd later tweemaal
landskampioen met de excentrieke
Raymond Goethals als trainer. "Ik leerde
toen dat je mocht lachen voor een
wedstrijd. Tijdens een toernooi in Keulen
troffen we eens Ajax. Terwijl de Ajacieden
zich in alle stilte op de partij
concentreerden, hoorde je bij ons een hels
kabaal. 'Het lijkt wel een markt bij jullie'
zei Bobby Haarms me. Maar wij haalden
het met liefst 3-0. Standard bezat toen een
perfect geolied elftal. Wekelijks trokken we
er samen op uit, het was een onvergetelijke
vriendenploeg. Eerder had ik met Leo
Beenhakker al wat van een lossere sfeer
geproefd. Op maandag was het vaak
stappen met 'de rooie', maar
dinsdagmorgen moesten we wel rennen. Er
was respect en daar gaat het om."
Bij Standard bleek achteraf dat het eerste
kampioenschap gekocht was. Voor de
laatste competitiewedstrijd, die bij winst de
titel opleverde, stond elke speler zijn
premie van vijftienhonderd gulden af aan
de tegenstander, een door Goethals
bedacht plan. Tegenprestatie: de zege voor
Standard laten en vooral geen kwetsuren
veroorzaken. Standard speelde enkele
dagen later de finale van de Europa Cup II
tegen Barcelona en Goethals wilde vooral
een blessurevrij team aan de aftrap krijgen.
Tahamata moest net als de anderen,
meewerken aan de combine.
"We werden er achteraf zwaar voor gestraft
met negen maanden schorsing. Tja, wat wil
je? Je hebt als kampioen een
voorbeeldfunctie te vervullen. Ik heb toen
mijn ware vrienden leren kennen. Als
spelers groeiden we sterk naar elkaar toe.
Enkel Arie Haan ontsprong zijn straf, via
een handigheidje van zijn advocaat, die de
wedstrijdpremie alsnog opeiste. Arie is
altijd sluw geweest, het is in zijn geval een
gave. Daarom ben ik niet rancuneus
tegenover hem. Ik voelde me door die
affaire wel besmeurd achteraf, je voelt dat
je nergens meer voor vol wordt aanzien.
Haast niemand neemt je nog serieus. Dat
knaagt hoor."
Geheimpjes
Simon verliet België en tekende voor drie
jaar bij Feyenoord, waar hij Willem van
Hanegem en Johan Cruijff als raadgevers
kreeg. "Een schitterend duo," lacht hij.
"Want de een wist het altijd beter dan de
ander. Als Johan je een verkeerde voorzet
gaf, hield hij vol dat je fout gelopen had.
Een bijzonder interessante periode, vooral
omdat je de tijd had om rustig in de
kleedkamer wat geheimpjes op te steken.
Johan was correct in de omgang, Van
Hanegem vond ik een eerlijke man met een
klein hartje. En met een fenomenale
traptechniek. Hij wilde eens met een
boogbal vanop de doellijn Joop Hiele
verslaan. 'Op die manier kan het niet,'
stelde Johan. Maar Willem scoorde, precies
zoals hij het voorspeld had. Dat bracht
Cruijff niet van zijn standpunt af. 'Toch
kan het niet,' hield hij vol. Grote tijd, ja."
Simon werd door zijn 'eigenaar'
A 1 AX MAT.A7INF JUNI 1996
111
