ervaring. Over ons wordt meer in termen van 'jong' en 'collectief gesproken. Dat wordt dus een heel interessante finale. Het is leuk om die verschillen te zien in het internationale voetbal. Duitsers moeten het veel meer dan wij hebben van fysieke kracht en snelheid, net als de Engelsen. Als je dan vraagt waar het voetbal zich echt goed heeft ontwikkeld, denk ik aan Spanje. Daar is het voetbal veel beter dan een jaar of tien geleden. Dankzij Johan Cruijff, veel clubs hebben zijn voorbeeld gevolgd. Dat vind ik tegenwoordig een leuke competitie om te volgen. Toen ik klein was, was ik helemaal gek van het Braziliaanse voetbal. Dat kwam door het WK van '82, wat een schitterend elftal hadden ze daar. Net als in '86, trouwens. Daarna kwam het Nederlands elftal er voor mij bij, door het elftal dat in '88 Europees kampioen werd. Mooie spelers, modern voetbal. Toen zag ik voor het eerst dat de Nederlandse speelwijze goed bij mij zou passen." De bevestiging kwam later, toen Litmanen op 19-jarige leeftijd een zwerftocht langs de Europese voetbalvelden aanving. Jari on tour. Met eigen ogen wilde de Fin de werkwijze van verschilende clubs zien, met eigen voelsprieten wilde hij de leefwijze en cultuur in verschillende landen ervaren. Ter lering maar zonder vermaak, want alles stond in het teken van het bereiken van dat ene hogere doel: voetballen in het buitenland. Litmanen trok de Finse grens over, naar Zweden, waar hij rondneusde en meetrainde bij Malmö en IFK Göteborg. Later meerde hij aan bij bij Barcelona, bij Xamax Neuchatel, AA Gent, Beerschot, Leeds United, PSV ook, de Eindhovense club waar hij ironisch genoeg na gewogen te zijn te licht werd bevonden. Overal sloeg Jari zijn kamp een dag of tien op, dan trok hij weer verder. "Op zich een korte tijd," zegt hij terugblikkend. "Maar ook in een korte tijd kun je bepaalde dingen zien en proeven. Leeds bij voorbeeld is een prachtige club, met echt een fantastische voetbalsfeer, maar ik zag meteen dat dat mijn club niet was. Vanwege het voetbal dat ze speelden. Ook Neuchatel was een hele mooie club, dat zou je misschien niet direct verwachten. Maar in Europa spreekt het natuurlijk niet erg aan. Wat dat betreft was Barcelona prachtig. Begin jaren negentig, dat was hun absolute toptijd. Als ik daar toen cijfers had moeten geven, had ik werkelijk alles een tien gegeven. En ook aan Ajax hield ik zo'n goed gevoel over. Een ideale voetbalsfeer, alles gericht op het hoogste resultaat. En ook Amsterdam sprak me erg aan. Een stad met voor elk wat wils, waar voor mensen van alle soorten en maten en met welke interesses dan ook altijd iets te doen is. Een vrije sfeer, waar ik me meteen prettig bij voelde. Ik heb veel geleerd van de mensen met wie ik opgetrokken ben. Vanuit die achtergrond begrijp ik jongens als Michael Reiziger en Edgar Davids ook goed. Voor mij was het buitenland het grote doel, omdat er in Finland op voetbalgebied nou eenmaal weinig eer is te behalen. Maar voor hen geldt in zeker opzicht hetzelfde als voor mij, de nieuwsgierigheid om te kijken hoe het je bij een andere club en in een andere cultuur vergaat, kijken waar je grenzen liggen. Zelfde geldt voor Clarence Seedorf. Heel erg jammer dat hij wegging, maar zijn keuze begrijp en respecteer ik, dat is aan ieder voor zich. Ikzelf heb ook meerdere malen de gelegenheid gehad om weg te gaan bij Ajax. Maar ik heb de behoefte nog niet gevoeld, zie mezelf ook nooit een contract met Ajax verbreken. Ik voel me hier prima, we spelen heel goed voetbal in een fijne sfeer, met mensen om me heen met wie ik goed kan opschieten. Voetbal is belangrijk voor me, ik zal niet zo snel geld de doorslag laten geven als ik voor een keuze kom te staan. Ook ik zal hier een keer vertrekken, al ben ik daar nu absoluut niet mee bezig. Misschien speel ik hier nog wel vele jaren achter elkaar. Maar ook het buitenland, de andere culturen trekken me. Daarbij sluit ik niets uit. Ook een land als Japan trekt me, waarom niet? Is toch een prachtige ervaring, in een geheel andere omgeving? Alleen een ander doel, veel prijzen winnen, is daar moeilijker te realiseren. En dat is toch de mooiste combinatie voor mij: veel prijzen pakken, veel meemaken en veel zien, dat is wat ik wil."

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1996 | | pagina 22