Gras van de buren
Minimaal één jaar zal Litmanen zijn
dwingende, doortastende voetbalspel in de
Arena aan den volke tonen. In de zomer
van '97 loopt zijn contract af. En dan? "Dat
zien we tegen die tijd wel" pareert hij die
flauwe vraag naar de bekende weg handig.
"Het is in elk geval een feit dat het
voetbalklimaat in Nederland stukken is
verbeterd de laatste jaren. Tot voor kort
zag je nog dat alle beste spelers bij de eerste
de beste aanbieding naar het buitenland
trokken. Toen ontstond er een beeld dat
alles prachtig en fantastisch was in het
buitenland, bij welke club je ook zat. Het
gras is altijd groener bij de buren, zeggen
jullie toch hier? Ik vind dat wel een mooie
uitspraak, hij geldt voor alles in het leven.
Maar de laatste jaren kunnen we zien dat
de Nederlandse topclubs het in Europa
heel goed doen, Ajax voorop. Het voetbal
dat we spelen en de prijzen die we pakken,
zie dat maar eens terug te vinden bij een
andere club. Het enige probleem is nog,
dat de subtoppers te weinig gewend zijn
onder druk te spelen. Roda tegen Benfica
dit seizoen vond ik daar een goed
voorbeeld van. Benfica is gewend aan
wekelijkse druk en jaarlijks Europa
Cupvoetbal, Roda niet. Als Roda een paar
jaar achtereen in de Nederlandse top zou
meedraaien en Europees zou spelen,
zouden ze er echt niet meer op zo'n
knullige manier uitvliegen. Dat zag je aan
ons ook. Toen deze groep nog heel erg
jong en onervaren was vlogen wij er ook
uit tegen Auxerre en Parma. Dat is nu een
van de grote krachten van Ajax, dat we op
jonge leeftijd al konden wennen aan de
druk en de sfeer rondom grote
wedstrijden. Daarom zei ik vorig jaar ook,
na de halve finales tegen Bayern München,
dat deze groep zo lang mogelijk bij elkaar
moest blijven. Als je nu al zo veel
resultaten boekt, moet je in staat zijn een
heel lange serie neer te zetten."
Droomfinale
"Het zou mooi zijn als meer Nederlandse
clubs Europa Cups gaan pakken. Ik denk
dat het kan. Het niveau van de
Nederlandse competities ligt technisch en
tactisch hoog. En het idee dat er bij alle
clubs, van nummer achttien tot nummer
één, achter zit is goed. Al van achteruit
beginnen met voetballen, de meeste gericht
op de aanval en een goede organisatie. Als
ik dat met Italië vergelijk, daar vind ik het
puur voetballende gedeelte minder. Je ziet
minder opbouw en lijn in het spel. Wel
veel mooie acties en doelpunten in de
samenvattingen, maar over een hele
wedstrijd bezien valt het me tegen. En als
ik dan Inter met 8-2 van Padova zie
winnen, vraag ik me af wie er nou eigenlijk
in een Mickey Mouse-competitie speelt.
Neemt niet weg dat er natuurlijk heel
sterke ploegen in de Serie A spelen. Milan
speelt leuk, Fiorentina ook. En Juventus is
natuurlijk sterk, onze tegenstander in
Rome. Al maanden geleden hadden veel
mensen het over Ajax-Juventus als
droomfinale en dat is het dus geworden.
Juventus is een ploeg met heel veel
individuele klasse en internationale