hebben met Belgen. Zij spelen 'op
verplaatsing'. Met dat soort uitdrukkingen
binnen het voetbaljargon paste ik.me aan,
maar verder hoefde ik niet te gaan."
Eind jaren zeventig haalde Grijzenhout de
grote prijs binnen. Hij stapte in Brugge van
de kleine naar de grote club over. "Dat gaf
de nodige toestanden, want de rivaliteit is
er scherp. Die laaide hoog op toen ik het
kampioenschap won met Club. Met spelers
als Jan Ceulemans en Walter Meeuws had
ik de as van het nationale elftal in mijn
kern."
Die titel kende snel een keerzijde. België
Tahamata, die pas bij Standard Luik
speelde, zijn nummertjes in Brugge kwam
opvoeren. Hij hakte ons genadeloos in de
pan met een onwaarschijnlijke 1-7
thuisnederlaag tot gevolg. Ik werd
ontslagen, herbegon meteen bij Gent en
klopte twee weken later, met een zwakker
elftal, datzelfde Standard met die duivelse
Simon met 2-0. Tja, zo raar zit voetbal
soms in elkaar."
Scouting
"Het mooiste in mijn carrière blijven
echter die jaren bij Ajax. Ik heb er de jonge
een echte vooruitgang vind. Als ik dat
vergelijk met mijn periode...! Rinus
Michels, Cor Brom, Bobby Haarms en ik,
wij met z'n vieren, regelden alle taken. In
feite stond ik toen alleen voor de scouting.
Zag ik ergens een talentrijk jongetje, dan
was Michels meestal zo fair om me niets in
de weg te leggen.
Ik herinner me nog dat ik een zekere Louis
van Gaal heb aangebracht bij Ajax. Hij
voetbalde bij een amateurclubje in de
buurt en manifesteerde zich daar als een
echte spelmaker. Met veel doorzicht, maar
helaas een beetje traag. We haalden hem
speelde verrassend de finale van het EK '80
in Italië. Grijzenhout kreeg na dat toernooi
verzadigde en vermoeide spelers terug.
"Bovendien kwam ik meteen in conflict
met Meeuws. Ik stelde Walter op als
middenvelder, terwijl coach Guy Thys hem
bij de Rode Duivels als libero gebruikte.
Meeuws eiste dat ik hem ook als laatste
man zou uitspelen, maar het clubbbelang
ging bij mij voor.
Nou, toen we Europees verloren van FC
Basel, zat ik niet meer lekker op mijn stoel.
En het feest was helemaal uit toen Simon
Tohan CruijfF meegemaakt. Als je dagelijks
met hem werkte, ervoer je dat hij zich,
naast zijn voetbalpassie, veel met geldzaken
inliet. Hij functioneerde op een manier,
waardoor de positie van de profvoetballer
achteraf sterker werd. Contracten in
verband met schoensponsoring
bijvoorbeeld lokten toen veel
commentaren uit, maar iedereen is er in de
voetballerij wél beter van geworden.
Bij Ajax voelde je dat er op een ander
niveau werd gewerkt. Nu hebben ze een
heel scoutingsysteem uitgewerkt, wat ik
naar de Meer. En daar zit hij nu op de
hoogste stoel."
Han Grijzenhout blijft, ondanks zijn
avonturen bij de Zuiderburen, een fervent
Ajax-supporter.
"Als ik het nieuwe stadion zie oprijzen
naast de snelweg, voel ik me gelukkig en
fier ooit voor die club gewerkt te hebben,"
zegt de volbloed Jordanees." Daar kunnen
die twee Belgische schoonzonen niets aan
veranderen."
AJAX MAGAZINE APRIL 1996
