even moet wennen aan het idee, maar die
kant gaan we hier ook op. Maar laten we
het niet te veel over geld hebben. Daar
staat mijn hoofd nu helemaal niet naar.
Ik wil weer voetballen, zo snel mogelijk,
dat is het enige wat me momenteel
interesseert."
Massieve bovenbenen
Veel voetballers geven in tijden van fysieke
tegenspoed blijk van een toegenomen
relativeringsvermogen. Zo niet Mare
Overmars. Voetballen, op het allerhoogste
niveau, dat is wat hij wil. "Dat vind ik altijd
zo stom klinken, als je voetballers in mijn
positie opeens hoort zeggen dat er meer
dan voetbal is. Voor mij geldt dat niet, ik
kijk nog steeds op dezelfde manier tegen
voetbal aan. Ben minstens even bezeten en
ambitieus als voor de blessure. Er valt nog
zoveel te winnen, nog zoveel te doen. Aan
het ingaan op geruchten over
belangstellende clubs doe ik niet meer mee.
Ik wil fit worden en richt me op het eerste
seizoen in de Arena. Daarna zien we wel
weer verder. Met het EK houd ik geen
seconde rekening. Omdat ik eigenlijk nog
nooit echt geblesseerd was geweest,
dachten sommigen dat ik het misschien
toch nog zou halen. Ook omdat ik een
nogal stevig gestel heb. Dat is een voordeel,
die massieve bovenbenen van me. Die
vangen veel op. Ik had vlak na de operatie
ook weer meteen controle over mijn
spieren, normaal duurt dat veel langer.
Maar dat wil allemaal niet zeggen dat ik er
bij ben op het EK, integendeel. Ik ben nog
jong, er komen nog veel meer grote
toernooien waar ik bij wil zijn. Ik denk dat
deze groep in staat moet zijn op het WK in
'98 al mooie dingen te gaan doen. En dan
zitten we nog niet eens op onze top, die
komt in de jaren daarna. Of ik rond die tijd
nog steeds op de vleugels speel, betwijfel ik
zeer. Ik denk dat het goed voor me is als ik
me ook op een andere positie ga
ontwikkelen. Ik kan in meer systemen
spelen. Als een van de twee spitsen bij
voorbeeld, of als opkomende
middenvelder. Dat is ook een van de
redenen waarom het me mooi lijkt om ooit
eens in Engeland te spelen. Daar ligt veel
ruimte, waar je van vlak achter de aanval
mooi in kunt duiken. Lijkt me prachtig om
een tijdje mee te maken. Maar daar sta ik
nu verder helemaal niet bij stil. Ik wil eerst
weer terug in het shirt van Ajax, de draad
weer oppakken. Hoe sneller hoe beter."
Even later ligt Overmars weer op de
behandeltafel van het medisch centrum
van de KNVB. Iedere oefening, elke
kniebuiging brengt hem weer een fractie
dichter bij zijn rentree. Een joviale zwaai
en een lachend gezicht als afscheid. "Doe je
iedereen de groeten?" klinkt het opgewekt.
"Zeg maar dat ik er weer aan zit te
komen."
Dat zal niemand in twijfel trekken. The
continuing successstory of Mare Overmars,
part two. Komend seizoen in een
voetbaltheater bij u in de buurt en
tweewekelijks in de Amsterdam Arena.
80
AJAX MAGAZINE APRIL 1996