De twee idealen van
een Molukse voetballer
Interview
door Raymond Bouwman
foto's Louis van de Vuurst
In het seizoen '93-'94 viel hij drie keer in. Een keer in
de competitie, een keer voor de beker en een keer bij
de Europa Cup. In totaal kwam hij tot niet meer dan
achtenveertig speelminuten in dat seizoen. Pas dit jaar
speelde hij opeens weer even mee tegen Real Madrid.
Ignacio Tuhuteru is de vergeten linkspoot van Ajax.
Oom Simon Tahamata raadt hem aan snel naar een
nieuwe club om te zien. En 'Eggie' denkt er zelf
eigenlijk ook zo over. Met pijn in het hart, want hij was
graag in de voetsporen getreden van zijn geliefde oom.
Ignacio Tuhuteru weet dat er voor hem bij
Ajax geen ruimte is. Op
tweeëntwintigjarige leeftijd moet je niet
meer wissel willen zitten bij het tweede.
Kiki Musampa moet spelen, Van den
Bergh moet spelen, en dan moet Tuhuteru
ruimte maken; zo eenvoudig zijn de
voetbalwetten. Musampa en Van den
Bergh zijn jonger dan hij. Ooit was hij net
zo'n aanstormend talent. Hij ziet ze
invallen, dartelen en hopen op meer. Zoals
hij dat ook eens deed, in de rotsvaste
overtuiging dat er ruimte voor hem zou
komen bij Ajax, of zou worden gemaakt.
Hoewel hij niet meer als linksbuiten door
het voetballeven gaat, was het een veeg
teken dat toen Overmars uitviel, Reuser
hem verving; toen Reuser uitviel Hoekstra
werd aangetrokken. Wat was er toch
gebeurt met 'de beul van Besiktas'?
Tuhuteru is inmiddels tweeënhalf jaar
voorbij het voorlopige hoogtepunt in zijn
carrière: de voorzet in de Europa-
Cupwedstrijd tegen het Turkse Besiktas.
Hij kreeg hem van Rijkaard en gaf hem, via
de eveneens ingevallen Martijn Reuser, op
Ronald de Boer, die in de eenentachtigste
minuut - amper vijf minuten nadat de
speaker de wissel Tuhuteru voor Pettersson
aankondigde - feilloos de winnende treffer
inkopte. De vergelijking met zijn oom was
snel gemaakt. Ajax had weer een Molukker
op links, zo voorzag men. Maar het liep
anders. De doorbraak liet op zich wachten.
Uiteindelijk vertrok hij vorig seizoen naar
Roosendaal. Te genieten viel er weinig bij
de eerste-divisionist. Hoewel inmiddels in
de boekenserie Geschiedenis van Noord-
Brabant wetenschappelijk is komen vast te
staan dat dé Brabantse ziel helemaal niet
bestaat, noemt Tuhuteru als een van de
belangrijkste push-factoren "de Brabantse
44
AJAX MAGAZINE APRIL1996