vernaggeld door het gelijke spel, 0-0, tegen
AFC, toch niet bepaald een hoogvlieger in
de competitie.
Als deze A2 niet de voetbalhelden van de
nabije toekomst herbergt, dan wel de
topscheidsrechters van de 21ste eeuw. Zo
bleek bij de begin maart gehouden
talentendagen. Ton Pronk, hoofd scouting,
had de spelers opgetrommeld om de
partijtjes te begeleiden. "Ze deden het
goed," zegt Bogaard enigszins verbaasd. "Ik
wees ze op dat kleine grut en herinnerde ze
eraan dat ze ooit ook zo bij Ajax waren
binnengekomen. Met hoop en
verwachtingen. Ik zei: 'Die voetballertjes
dromen ervan om dat te bereiken wat jullie
inmiddels hebben bereikt. Jullie spelen
immers bij Ajax.' Het maakte dat ze zich
weer eens realiseerden dat spelen bij Ajax
niet zo normaal is als het voor sommigen
misschien inmiddels is gaan lijken".
Te gemakkelijke spelopvatting
Het duo Cas Harms/Herman Borman is
niet het eenvoudigste om boven je te
hebben. De Al wordt hard aangepakt. De
spelers worden in het in principe laatste
jaar van de opleiding gewoon gemaakt met
de normen die bij het volwassen voetbal
horen. Na de winterstop werd eerst met de
hakken over de sloot gewonnen van
Twente: 2-1. Een week later gierde de Al
echter uit de bocht. Tegen Den Haag werd
met 2-0 verloren. Tot woede van Harms.
"We hebben het de heren de hele week
voorgehouden," briest de leider op de
avond na de nederlaag. "Den Haag strijdt
altijd tot op het bot. De hele week waren
we ermee bezig en vlak voor de wedstrijd
heeft Borman de groep nogmaals verteld
wat er verwacht kon worden. En wat zie je
dan? We worden volledig overklast op het
gebied van werklust. De heren dachten dat
het allemaal wel mee zou vallen. Niet dus.
Ik vind het echt onverteerbaar om te
verliezen door een gebrek aan inzet; door
een te gemakkelijke spelopvatting. Het zijn
gasten die zich volgend jaar in de selectie
moeten zien te knokken. Ik heb ze ook
gezegd dat de Ajax-opleiding er niet voor is
bedoeld om uiteindelijk alle namen van de
lijst te kunnen schrappen. We willen aan
Louis afleveren. Maar kennelijk dringt het
niet tot ze door dat we over een paar
maanden al moeten beslissen wie een kans
krijgen in de selectie en wie niet. Als je dan
de echo's hoort van Den Haag-spelers, dan
doet dat pijn. Maar soms denk ik wel eens
dat het bij ons meer pijn doet dan bij de
spelers zelf. 'Wij zijn hier volgend jaar nog
wel hoor,' zeg ik dan tegen ze. Maar ze
reageren nauwelijks." De Al kon beter.
Als we, na dit verhaal over de per saldo
matige overwintering van de Ajax-jeugd,
ook nog heel voorzichtig denken aan de
mindere periode die het eerste
doormaakte, kan er maar een conclusie
getrokken worden. De winters moeten
korter.
118
AJAX MAGAZINE APRIL 1996
