Edgar Davids
Profiel
door Simon Zwartkruis
foto Louis van de Vuurst
Naam:
Edgar Davids
Geboortedatum:
13 maart 1973
Bij Ajax sinds:
1985
Jeugddroom:
Wereldkampioen worden met het Nederlands elftal.
Muziek:
Heel belangrijk in m'n leven. Voorals wingbeat, R&B, soul en hardcore hiphop.
Vrije tijd:
Lezen, heel veel lezen, alles wat voor mijn ogen komt.Van comics tot autobiografieën.
Kleur:
Zwart, zeg maar black. En pastelkleuren.
Geur:
Dat zijn er twee. De geur die je opsnuift als je de kleedkamer binnenkomt. Dat is verder
niet te beschrijven, dat ruikt gewoon naar kleedkamer. En daarnaast de geur die je ruikt
als je het stadion betreedt.
Niveau Nederlandse competitie:
Dat ligt vrij hoog. Mensen die het hebben over de Mickey Mouse-competitie doen ons
daarmee tekort. De Europa Cup is een goede graadmeter, daar doen Nederlandse clubs
het de laatste jaren toch niet slecht. En er wordt hier ook nog eens aantrekkelijk gespeeld,
dat kun je van bijvoorbeeld Italië niet zeggen.
Moeilijkste tegenstander:
Luis Henrique van Real Madrid. Tweebenig, heel compleet. In zijn goeie doen een heel
goede voetballer.
Vriendschap:
Is heel belangrijk. Uit mijn jeugd heb ik nog een paar heel goede vrienden overgehouden
en ook bij Ajax heb ik vrienden gemaakt. Clarence natuurlijk, nu ga ik veel om met
jongens als Mike (Reiziger) en Bogie (Bogarde).
Eten/drinken:
Ik eet het liefst Surinaams of Japans, om te drinken vind ik spa blauw lekker.
Leven in een etalage:
Je raakt gewend aan al die belangstelling.En rond mij is het rustig, met interviews vind ik
kwaliteit belangrijker dan kwantiteit. Dus als ik niets heb te vertellen, vind ik het vaak
ook niet nodig om interviews te geven. En de stormloop van fans rondom wedstrijden en
trainingen, dat geeft aan dat het goed met de club en met jezelf gaat. Prima dus.
Hoogtepunt:
Nadat we de wereldbeker in Tokio hadden gewonnen gingen we het publiek bedanken.
In die roes, die al prachtig was, zag ik opeens in het publiek de Nederlandse en de
Surinaamse vlag. Vlak naast elkaar... Dat deed me heel veel. Niet te beschrijven zo mooi,
dat moment.
Dieptepunt:
Elke blessure is een dieptepunt.
Twee wensen:
De eerste is gezondheid voor mezelf en mijn gezin. De tweede is geluk in
maatschappelijk opzicht, waarbij in eerste instantie natuurlijk een grote rol is weggelegd
voor de sportieve hoogtepunten.
A J AX MAGAZINE APRIL 1996