©AST!
Uitverkorene
In die sportzaal en in het krachthonk vecht
Marcio Santos naar zijn herstel. Het kan
hem niet snel genoeg gaan maar ook hij
weet dat hij beter twee weken later dan één
dag te vroeg kan zijn. Hij wil voetballen.
"In de kleedkamergang en in de
kleedkamer liggen die ballen... Als ik die
zie, wil ik spelen, voetballen. Dan mis ik
het voetbal heel erg. Wanneer ik op tijd
hersteld ben en voor Ajax nog een aantal
wedstrijden kan spelen, betekent dat ook
dat ik weer in aanmerking kan komen voor
het nationale elftal. Voetballen voor
Brazilië is het allerhoogste. Kijk, wij zijn
een enorm groot land, bijna té groot.
Miljoenen en miljoenen mensen.
Miljoenen en miljoenen voetballers ook.
En als je dan tot de beste elf, luister, de
beste elf van dat land hoort, dan is dat een
droom die uitkomt. Iedere keer opnieuw.
Voor alle Brazilianen is de seleccao heel erg
belangrijk. En voetballen voor het
nationale elftal is meer dan een eer, dan
ben je een uitverkorene. Komende zomer
zijn de Olympische spelen in Atlanta..."
Marcio's ogen tonen een twinkeling, uit
zijn stem spreekt hoop. "Olympisch
kampioen worden. Dat is een andere
droom van mij. Misschien is die
olympische titel nog wel meer waard dan
mijn wereldkampioensmedaille. Want nog
nooit won Brazilië in het voetbal een
gouden medaille. Oók niet in Seoul, met
Romario, Bebeto, Geovani, Taffarel. Ik
hoor al bij een groep die geschiedenis heeft
geschreven door het WK te winnen. Als
jongetje keek ik naar de wedstrijden op
televisie. Duitsland, Argentinië, Spanje
vooral, Mexico, Italië... Brazilië werd géén
wereldkampioen. Man, de kleine Marcio
Santos heeft gehuild. En vervolgens was ik
er bij toen het wél lukte! Het volgende doel
is het olympisch goud."
Broer Luiz
Er is nog een andere Santos in Amsterdam.
Hij wordt vaak verward met de Ajax-
Santos, want hij lijkt erg op hem. Die
andere Santos is Luiz Santos, de vijfjaar
oudere broer van Marcio. Al vele jaren is
het voetbal, weet wat er bij komt kijken en
hoe belangrijk het is dat een professional
zijn rust heeft, niet hoeft om te kijken naar
allerlei vervelende zaakjes. Al in Brazilië
hielp hij mij en toen ik naar Europa ging
had ik zijn hulp nog meer nodig."
Luiz de steun en toeverlaat van Marcio, de
man die hem werk uit handen neemt en
bijstaat met raad en daad. "Hij is als een
broer voor mij..." Marcio lacht om zijn
kwinkslag en om de opzettelijke warmte in
zijn stem. "Serieus, Luiz is heel erg
belangrijk. Ik ben niet getrouwd en hij kent
mij, weet hoe ik in elkaar zit en hij weet
van voetballen. Wij waren thuis met vijf
kinderen, een zusje en vier broers, Luiz,
Marcelo, Flavio, Lucia en ikzelf, en alleen
wij tweeën waren voetballers. Hij begrijpt
Die Luiz moest tijdens de afwezigheid van
Marcio regelmatig handtekeningen geven
aan de fans die vaak niet wilden geloven
dat hij Marcio Santos niet was. En wanneer
zij het wel geloofden vonden zij een
signatuur van de broer van Marcio ook
heel mooi.
De ondernemer Santos
Luiz helpt Marcio ook met een zeer
opvallend initiatief dat kort geleden door
de Ajacied in Brazilië werd gepresenteerd.
Nog even en Marcio Santos is terug op het punt
waar hij vorige zomer bij Ajax begon: bij Bobby
Haarms en de bank.
