de zaak weer recht. Het werd 3-1 voor
Ajax. Behalve DCG-uit werden alle
wedstrijden gewonnen en daarmee zit, hoe
vreemd dat ook lijkt, de eerste competitie
er bijna op. Want begin februari werden de
clubs heringedeeld en begon het feest van
voor af aan. "De E2 is een goede groep,"
meent Kortlevers. "Er zitten geen
uitschieters naar boven of naar onder in.
De jongens doen niet veel voor elkaar
onder en ontwikkelen zich allemaal zonder
al te veel horten en stoten." Kortlevers en
trainer Patrick Ladru zijn behoorlijk
tevreden.
Bij de El gaat het niet geweldig. Leider
Henk van Teunenbroek stelt somber vast
dat er in de competitie weinig eer te
behalen valt. "We zijn sterk ingedeeld,"
bromt de nestor onder de leiders. De
winterstop en aansluitend de vorst
kwamen voor zijn pupillen als een
geschenk uit de hemel. Bij afgelastingen
kun je nu eenmaal niet verliezen. De vijfde
plek die de ploeg op de ranglijst inneemt, is
pijnlijk.
"De jongens hebben zich er inmiddels ook
wel bij neergelegd dat het kampioenschap
er niet meer inzit," illustreert Van
Teunenbroek de hachelijke situatie waarin
hij tezamen met zijn jonge helden is
verzeild geraakt. "Als ze het veld ingaan
denken ze: hoe veel zou het vandaag weer
worden?"
Die gedachte is Ajax niet bepaald vreemd,
alleen doorgaans is de context volkomen
omgekeerd. Dan gaat het erom: 'Hoeveel
zullen we er vandaag eens in schieten?' Bij
de El is het meer: 'Hoeveel krijgen we er
vandaag om onze oren?' Het is te hopen
dat de jeugdige spelers er geen trauma aan
overhouden, dat op latere leeftijd leidt tot
mededogen met tegenstanders die aan alle
kanten worden zoekgespeeld. Als de
talenten eenmaal met een dergelijke
instelling opgescheept zitten, zijn ze later
hooguit geschikt voor clubs als FC Den
Haag of Helmond Sport, de
respectievelijke nummer laatst en één na
laatst uit de eerste divisie van dit moment.
Van Teunenbroek heeft vooral warme
AJAX MAGAZINE FEBRUARI 1996
115
