terugkeerde naar Nederland voor de
voorbereiding op het treffen tegen Willem
II in Tilburg op 14 januari.
Eerste verlies
Willem II - Ajax werd om diverse redenen
tegemoet gezien als een beladen duel. Niet
in de laatste plaats om het feit dat Ajax op
8 mei 1994 juist tegen Willem II zijn laatste
nederlaag had geleden. Voorts vond men
het verlies in Israël opvallend genoeg om er
de conclusie uit te trekken dat Ajax niet
helemaal in goeden doen was, was de ploeg
allesbehalve blessurevrij en zou Peter
Hoekstra zijn competitiedebuut bij Ajax
maken.
Ook Willem II kende de nodige zorgen
omtrent de beschikbaarheid van spelers.
Daar viel in de wedstrijd weinig van te
merken want eens te meer bleek dat een
elftal juist tegen Ajax tot grote hoogte kan
stijgen. Voor het publiek werd het een
prima wedstrijd waarin van alles gebeurde,
maar voor Ajax toch te weinig, waardoor
onze ploeg de eerste nederlaag opliep na
gedurende tweeënvijftig ontmoetingen
ongeslagen te zijn gebleven in de
vaderlandse competitie.
'Een echte nederlaag, hoe voelt dat ook al
weer?' kopte een krant. Een aantal spelers
kende dat gevoel nauwelijks, maar ook de
aanhang was het wat verleerd. Vreemd dus
en even wennen. Maar het moest een keer,
zullen we dan maar zeggen, al had het
winnen best nog even door mogen gaan.
Dat lukte helaas niet, hoewel onze ploeg er
wel het meest recht op had en er heel
dichtbij is geweest. Ajax was beter maar
scoorde niet. Een toevalstreffer van Willem
II was voldoende voor de winst, doch het
resultaat stond niet in verhouding tot het
aantal doelrijpe kansen dat door goed
keeperswerk, toeval en geluk door Willem
II ongedaan werd gemaakt. Onze spelers
zagen met lede ogen paal en lat in de weg
staan en ook alle andere mogelijkheden
mislukken, om tenslotte voor het eerst
sinds heel lang met lege handen en zonder
doelpunten naar Amsterdam terug te
keren. Alle tellers van gebroken records
stonden stil en sprongen terug op nul. In
de boeken lezen we straks: 8 mei 1994 - 14
januari 1996: Ajax tweeënvijftig
wedstrijden lang ongeslagen in de
competitie.
De bril van Bobby
Om de teleurstelling van zich af te kunnen
spelen kwam het voor de spelers niet slecht
uit dat er vervolgens op woensdag een
vriendschappelijke ontmoeting tegen
Anderlecht op het programma stond. De
wedstrijd in Brussel was nog het inlossen
van een oude afspraak omdat Anderlecht
een paar jaar geleden op de open dag bij
Ajax te gast was geweest. Nu was Ajax te
gast in Brussel. Het werd geen onverdeeld
succes. De Ajax-ploeg trof bij de
zuiderburen niet alleen een slecht veld
maar ook een slechte leiding, die
Anderlecht al na vijf minuten een
strafschop cadeau gaf, en vervolgens een
grensrechter die had besloten onmiddellijk
voor alles te vlaggen wat maar bewoog en
gevaarlijk dreigde te worden. Komisch was
de aanbieding van Gerard van der Lem aan
de vlaggenist om de bril van Bobby
Haarms op te zetten om het allemaal wat
beter te kunnen beoordelen. Het werd
daardoor slechts een gelijkspel (2-2), wat
door de Belgen als een kampioenschap
werd gevierd. Frank en Ronald de Boer
hadden Ajax uit vrije trappen eerder op
een 2-1 voorsprong gebracht. Andrei
Demtchenko maakte als invaller kort voor
tijd voor het eerst zijn opwachting in de
hoofdmacht.
Spangen
Niet helemaal zonder zorg ging Ajax op
een heel koude zondagmiddag naar
Rotterdam voor de wedstrijd tegen Sparta,
wat traditioneel een bijzondere is waarin
onze ploeg het zelden of nooit gemakkelijk
heeft en gelijke spelen en nederlagen meer
zijn voorgekomen dan overwinningen.
Bovendien heeft Ajax in Louis van Gaal,
Danny Blind en Winston Bogarde
voormalige Spartanen in huis die men op
het Kasteel nog niet is vergeten. Vaak is er
in de ontmoetingen tussen Sparta en Ajax
bepaald geen gebrek aan doelpunten en
ook nu liep de score al zeer snel op om
uiteindelijk in 3-3 te eindigen. Winston
Bogarde en Arnold Schol ten brachten Ajax
even op voorsprong (1-2), maar die werd
door de agressief spelende thuisploeg
volledig tenietgedaan door fouten in onze
defensie (3-2). Peter Hoekstra tikte in de
tweede helft de gelijkmaker en zijn eerste
goal voor Ajax in. Daar bleef het wat
doelpunten betrof bij, zodat Ajax twee
punten van de voorsprong op PSV moest
inleveren en de marge tot drie zag slinken.
Verliezen of gelijkspelen, het moest er een
keer van komen; en mag het, na al het
succes...?!
Op een ijskoud Spangen verliest Ajax voor de
tweede achtereenvolgende keer punten in een
competitiewedstrijd. Door het gelijkspel tegen
Sparta (3-3) slinkt de voorsprong op PSV tot drie
punten.
