De A1-junioren in mei 1946. Achterste rij, vanaf links: B. Fritz, R. Salomons en K. Becker; middelste rij:
H. Wenderhold, C. v.d. Hart en A. Kraan; voorste rij: J. Neefjes, W. Huis, R. Michels, G. Krist en
H. Pieters Graafland.
André Kraan (voorste rij, tweede van links) speelde
in de zomer van 1947 zijn eerste wedstrijd in het
eerste honkbalteam van Ajax.
aantal jaren geleden de reglementen zo
veranderd dat die grens werd ingesteld.
Een goede zaak.
Zo is er veel veranderd inmiddels. Vroeger
had je bijvoorbeeld ook dat er vijf, zes
kandidaten waren voor een
bestuursfunctie. Tegenwoordig wordt er
één geselecteerd, hoewel iedereen het recht
heeft zich kandidaat te stellen. Vroeger
koos de algemene ledenvergadering; de
ledenraad van vierentwintig man bestond
nog niet.
Toen ik in 1961 kandidaat was, waren we
met vier man. Ik werd de gelukkige. Boze
tongen beweerden dat de honkballers het
hadden bepaald. Die waren ook werkend
lid, dat wil zeggen waren ook voetballers.
Ikzelf geloof dat de amateurs mij zagen als
kandidaat uit hun eigen kring.
Amateurvoetballers waren er veel toen. En
ze kenden mij omdat ik in de
seniorencommissie zat."
In zijn eerste periode (1961-1964) was Jan
Melchers voorzitter en het bestuur bestond
nog uit negen man. "Jan Elzenga zat erin,
al vanaf 1932. En bijvoorbeeld Gerrit
Keizer. De goalkeeper bedoel ik."
Het seizoen 1964-1965 verliep voor Ajax
rampzalig. Onder druk van de algemene
ledenvergadering trad het bestuur af. Het
liep hoog op,, want er was onvrede over het
beleid. Maar André Kraan en secretaris
Westrik kregen als enigen het verzoek
terug te komen. De overlever had weer
overleefd.
"Toen kwam dus het college-Van Praag,
met ook Timman. In 1967 zijn we op
aandringen van Jaap van Praag van negen
naar vijf man gegaan. Negen was ons te
log. Vier moesten er afvallen." En, na een
korte stilte: "Dat heb ik ook overleefd."
In 1977, tien deels zeer succesvolle jaren
later, verdween commissaris
amateurvoetbal André Kraan toch uit het
bestuur. Zijn eigen beslissing was het, zij
het een pijnlijke. "Mijn werkgever stelde
me een promotie in het vooruitzicht, maar,
zei hij, dan moest ik uit het Ajax-bestuur,
want je kunt in het leven niet twéé dingen
heel goed doen. Hij had gelijk. De keus heb
ik gemaakt. Geen spijt van gehad."
Het waren gouden tijden geweest met Jaap
van Praag en de zijnen, de interne
samenwerking verliep voorbeeldig en als er
onenigheid was, werd die zorgvuldig
binnenskamers gehouden. "Ik had één
nacht nodig voor de beslissing. Daar ben ik
nuchter in. Je werk is tenslotte je
boterham. Maar pijn deed het."
André Kraan heeft iets haastigs over zich.
Iets 'beslisserigs'. Zelf noemt hij het een
indirect gevolg van zijn Indische ervaring.
"Ik ben sindsdien altijd ongeduldig en
nerveus gebleven. Ik wil snel laten
gebeuren wat moet gebeuren. Dan ben ik
wel eens te weinig tactvol. Dan heb ik wel
eens spijt. Nee, tact is niet mijn sterkste
punt..."
Vanaf 1977 was Kraan begeleider van Ajax
2 bij Leo Beenhakker en Aad de Mos.
Tegelijk was hij lid van de ledenraad en dat
allemaal plus het dagelijks werk, het werd
André Kraan wat veel. Vanaf 1981 gaf hij
het elftalbegeleiderschap op. In 1986 werd
dit alles opnieuw heel anders.
Arie van Eijden veranderde toen van
functie, van bestuurslid algemene zaken
naar directeur commerciële zaken. Ton
Harmsen benaderde André Kraan: was hij
bereid...? En het Ajax-hart klopte weer
sneller. Hij was bereid.
Het mocht ook van Gestetner. Bij
acclamatie werd hij in het bestuur gekozen,
want er werd al niet meer met meerdere
kandidaten gewerkt.
Crisis
Toen werd Ajax bezocht door een van de
ernstigste crises uit zijn geschiedenis. In
oktober 1988 moest het bestuur-Harmsen
vertrekken, gedwongen door de ledenraad,
vlak nadat Kurt Linder zijn tweede (zeer
woelige) Ajax-periode op onprettige wijze
had afgesloten. Kort daarop kwam de
FIOD zelfs nog meer zwart roet in het
Ajax-eten gooien - maar dat is een ander
verhaal.
De commissie-Gianotten deed er een half
jaar over om een nieuw bestuur te
A I AX M A T. A 7 I N F FFRR11 ARM QQfi
103
