Tegen PSV, in het Olympisch stadion,
hoefden wij niet zonodig. Wij stonden vijf
punten voor. Het was PSV dat moest
komen en dat moest winnen. Vroeger
zouden we blind op de winst hebben
gespeeld met alle risico's vandien. Ik kan
me nog een PSV - Ajax herinneren waarin
we met 0-1 aan de leiding kwamen en ten
slotte, zelfs met een man méér, toch nog
met 2-1 verloren. Dat zal ons niet zo gauw
meer gebeuren. Op z'n Italiaans
probeerden we de tweede helft tegen PSV
te controleren. Bijna had het ons zelfs nog
de overwinning opgeleverd. Overmars
werd door Blankenstein een keer
teruggefloten voor buitenspel.
De televisiebeelden toonden aan dat dat
niet het geval was. Twee doelpunten uit
niet meer dan twee kansen, het zou heel
mooi zijn geweest. Ja, ook dan ben je een
topploeg.
Voorheen voetbalde Ajax altijd hetzelfde.
Speelden we alleen pressing. Dat hoofdstuk
kennen we na drie jaar oefenen wel.
Bovendien: je kunt natuurlijk niet altijd
maar blijven aanvallen. Dat houdt op dit
niveau op den duur toch risico's in. Je wat
laten zakken, de wedstrijd controleren en
wachten op een uitval: in die ontwikkeling
bevinden we ons nu. AC Milan deed het zo
jaren achter elkaar. Gewoon hop, 1-0 is
genoeg. Die kant willen we in sommige
wedstrijden op. Hoewel ons spel natuurlijk
heel wat attractiever zal blijven dan dat van
Milan, zeker in thuiswedstrijden."
Omschakeling
De perfectionist Van Gaal zal niet zo vlot
tevreden zijn. Ronald de Boer: "Wél
aanvallen, maar met wat minder venijn.
Van pressing naar controle. Het is een
kunst om dat spelletje te beheersen. Voor
ons betekent het een enorme
omschakeling. Ik merk dat we in de
praktijk dan onbewust iets slapper zijn. Iets
flauwer. In plaats van een halve meter
geven we de tegenstander dan bijvoorbeeld
een meter ruimte, zoals in de eerste helft
tegen PSV het geval was. Dat facet moeten
we nog beter beheersen. Als we het onder
de knie hebben, voorspel ik je dat we nóg
gevaarlijker worden.
Het maakt je als ploeg sterker als je
meerdere systemen beheerst. Soms moet je
wel, als de tegenstander zo sterk is als
bijvoorbeeld PSV was. Met Ajax tonen we
altijd veel respect voor onze tegenstander.
Het is absoluut niet zo dat wij ons nooit
aanpassen. We passen ons wel degelijk aan.
Althans, we houden rekening met de sterke
en de zwakke punten van de tegenstander.
In de eerste helft tegen PSV heb ik
inderdaad even gedacht: 'Kolere, daar gaan
we.' Het was schitterend wat Ronaldo liet
zien. Stilletjes heb ik van hem zelfs
genoten. Ik voel me niet te groot dat toe te
geven. Wat een natuurtalent. Zo maak je ze
zelden mee. Het kan wel zo zijn dat PSV na
rust moe was, maar toen zaten we er met
Ajax wel veel korter op. We speelden ons
systeem en gaven geen kans meer weg."
Eindigen
Het is snel gegaan met Ronald de Boer.
Anderhalf jaar geleden, tijdens het WK '94
in Amerika, telde hij nog amper mee. De
internationale media hadden in Amerika
slechts aandacht voor Koeman, Rijkaard,
Jonk en Bergkamp. Dat waren toen de
coryfeeën. Op de persconferenties zag
Ronald de Boer slechts toe met ogen nog
als eieren zo groot. Thans is hij een
AJAX MAGAZINE JANUARI 1996