Tegen PSV, in het Olympisch stadion, hoefden wij niet zonodig. Wij stonden vijf punten voor. Het was PSV dat moest komen en dat moest winnen. Vroeger zouden we blind op de winst hebben gespeeld met alle risico's vandien. Ik kan me nog een PSV - Ajax herinneren waarin we met 0-1 aan de leiding kwamen en ten slotte, zelfs met een man méér, toch nog met 2-1 verloren. Dat zal ons niet zo gauw meer gebeuren. Op z'n Italiaans probeerden we de tweede helft tegen PSV te controleren. Bijna had het ons zelfs nog de overwinning opgeleverd. Overmars werd door Blankenstein een keer teruggefloten voor buitenspel. De televisiebeelden toonden aan dat dat niet het geval was. Twee doelpunten uit niet meer dan twee kansen, het zou heel mooi zijn geweest. Ja, ook dan ben je een topploeg. Voorheen voetbalde Ajax altijd hetzelfde. Speelden we alleen pressing. Dat hoofdstuk kennen we na drie jaar oefenen wel. Bovendien: je kunt natuurlijk niet altijd maar blijven aanvallen. Dat houdt op dit niveau op den duur toch risico's in. Je wat laten zakken, de wedstrijd controleren en wachten op een uitval: in die ontwikkeling bevinden we ons nu. AC Milan deed het zo jaren achter elkaar. Gewoon hop, 1-0 is genoeg. Die kant willen we in sommige wedstrijden op. Hoewel ons spel natuurlijk heel wat attractiever zal blijven dan dat van Milan, zeker in thuiswedstrijden." Omschakeling De perfectionist Van Gaal zal niet zo vlot tevreden zijn. Ronald de Boer: "Wél aanvallen, maar met wat minder venijn. Van pressing naar controle. Het is een kunst om dat spelletje te beheersen. Voor ons betekent het een enorme omschakeling. Ik merk dat we in de praktijk dan onbewust iets slapper zijn. Iets flauwer. In plaats van een halve meter geven we de tegenstander dan bijvoorbeeld een meter ruimte, zoals in de eerste helft tegen PSV het geval was. Dat facet moeten we nog beter beheersen. Als we het onder de knie hebben, voorspel ik je dat we nóg gevaarlijker worden. Het maakt je als ploeg sterker als je meerdere systemen beheerst. Soms moet je wel, als de tegenstander zo sterk is als bijvoorbeeld PSV was. Met Ajax tonen we altijd veel respect voor onze tegenstander. Het is absoluut niet zo dat wij ons nooit aanpassen. We passen ons wel degelijk aan. Althans, we houden rekening met de sterke en de zwakke punten van de tegenstander. In de eerste helft tegen PSV heb ik inderdaad even gedacht: 'Kolere, daar gaan we.' Het was schitterend wat Ronaldo liet zien. Stilletjes heb ik van hem zelfs genoten. Ik voel me niet te groot dat toe te geven. Wat een natuurtalent. Zo maak je ze zelden mee. Het kan wel zo zijn dat PSV na rust moe was, maar toen zaten we er met Ajax wel veel korter op. We speelden ons systeem en gaven geen kans meer weg." Eindigen Het is snel gegaan met Ronald de Boer. Anderhalf jaar geleden, tijdens het WK '94 in Amerika, telde hij nog amper mee. De internationale media hadden in Amerika slechts aandacht voor Koeman, Rijkaard, Jonk en Bergkamp. Dat waren toen de coryfeeën. Op de persconferenties zag Ronald de Boer slechts toe met ogen nog als eieren zo groot. Thans is hij een AJAX MAGAZINE JANUARI 1996

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1996 | | pagina 41