Ipï^.
:'4r£?'6
f (w* 4-
P+yï a,a?TU
'<Yl
-"ysiL ooy'
JU5/a#-
f *NT&*
ttvrtztom,
Ro"aldDE
verkeersaders boven de Japanse hoofdstad,
soms schiet het behoorlijk op. Wie tijdens
de rit een goede kijk op de Japanse
samenleving hoopt te krijgen, komt een
beetje bedrogen uit. Files zijn overal
hetzelfde. In Parijs, in Londen, in New
York en in Tokio zijn zij even geestdodend
en ergerlijk. Slechts de Japanse karakters
waarmee de richtingen worden aangeduid
en waarmee in advertenties produkten
worden aangeprezen, duiden op een
andere wereld. In de bus gaat een fax van
de Nederlandse volleybalploeg, in Japan
voor het World Cup-toernooi, van hand
tot hand. De collega-sporters wensen de
Ajacieden veel succes bij hun aanstaande
poging om wereldkampioen te worden.
Over de kwaliteit van het trainingsveld
heerst algemene tevredenheid. Goed 'vol'
gras en een egale bodem. De faciliteiten
zijn uitstekend. Er schijnt een aangenaam
zonnetje dat de temperatuur naar
voorjaarshoogte brengt. Het is gezellig
toeven aan de boorden van het veld, waar
zich een twintigtal persvertegenwoordigers
heeft verzameld. Wanneer de training is
afgeblazen, worden de journalisten op hun
wenken bediend. Iedereen, van Louis van
Gaal tot Patrick Kluivert en van Danny
Blind tot Sjaak Wolfs, is beschikbaar. Ajax
doet aan eigen én aan Holland-promotie in
het land van de rijzende zon.
De toss
Op officieel niveau vindt die
zaterdagmiddag in het Prince-hotel
(residentie van de toernooi-organisatie en
van Gremio) een gewichtige vergadering
plaats. Vertegenwoordigers van beide
clubs, de organistatie, de UEFA en haar
Zuidamerikaanse zuster CONMEBOL, de
Japanse voetbalbond en het arbitrale
kwartet scharen zich rond de tafel om tot
goede afspraken te komen.
Hier behaalt Ajax zijn eerste zege op
Gremio. Vraagstuk is in welk tenue de
beide clubs elkaar zullen bekampen. De
vice-voorzitter van Gremio tovert op
verzoek van de voorzitter van de
vergadering het blauw-zwart getinte tenue
tevoorschijn. Zwarte broek, zwarte, nee,
pardon, witte kousen. De zwarte kousen
die abusievelijk omhoog zijn gehouden,
worden schielijk onder tafel weggemoffeld,
de witte getoond.
De beurt is aan Ajax: het bekende rood
witte tenue komt op tafel en de alternatieve
zwarte kousen blijven in de tas. De
scheidsrechter maakt bezwaar. Twee teams
met witte kousen, dat kan niet. Ajax geeft
niet toe en Gremio houdt voet bij witte
kous. Geen van beide partijen wenst toe te
geven in deze kleine prestigestrijd.
Tenslotte besluit de voorzitter dat
scheidsrechter Elleray maar moet loten. De
Engelsman peurt een Japans muntje uit
zijn portemonnee. "De bloem", zegt
Elleray, "is voor Ajax. Het cijfer honderd
aan de andere kant is voor Gremio." Daar
tolt het muntje omhoog, daalt en belandt
tussen de paperassen van de
scheidsrechter, die het geldstuk schielijk
oppakt en naar de bloem wijst. Ajax mag in
het originele tenue spelen, Gremio dient
zich aan te passen. De Ajax-delegatie kijkt
elkaar vergenoegd aan, terwijl de
Gremisten donker kijken.
Een ander netelig punt vindt minder
gemakkelijk een oplossing. Met hoeveel
buitenlanders mag worden aangetreden?
Beleefde oorlog aan tafel.
I Fre"GRlM' --
I
!963**0o.
