faxapparaat een bericht uit Porto Alegre
uit, zodat Louis van Gaal, zonder lijfelijk
aanwezig te hoeven zijn, precies wist wat er
rond Gremio speelde. En op de plank in
het kamertje van de directeur betaald
voetbal lagen een aantal videotapes die zeer
goed bekeken zouden worden.
Toen Ton Pronk alsnog het vliegtuig pakte
om Gremio tegen het Argentijnse River
Plate te zien spelen, wist men zeker dat de
Brazilianen met vrijwel de volledige ploeg
zouden aantreden.
Holland Soccer Promotion
Met november in zicht raakte ook
Amsterdam - en zeker de omgeving van de
Meer - enigszins in de ban van dat bizarre
verschijnsel dat in Japan slechts bekend is
onder de adoptienaam Toyota Cupeen
gevolg van het feit dat deze autogigant het
intercontinentale treffen adopteerde (en zo
redde). Met de enthousiaste medewerking
van Japan Holland Soccer Promotion werd
bijvoorbeeld een vooral op de Japanse
journalisten gerichte persconferentie
georganiseerd. Op promotioneel gebied
was dit een uitstekende zet die volledig
slaagde. Omdat de Nederlandse media de
persconferentie niet alleen bezochten maar
vooral verslag deden van de curieuze
belangstelling van de Japanners, begon
'Tokio' gestalte te krijgen bij het publiek.
Er werd gezongen op CD's ('Tokio, olé,
olé'), er verschenen artikelen in kranten en
vaktijdschriften. En de mensen lieten Ajax-
Gremio meespreken in hun
voetbalconversaties. De Japanse griep werd
langzaam maar zeker voelbaar.
Toch stond Ajax - Gremio nimmer op de
eerste plaats voordat de reis naar de
miljoenenstad werd aangevangen. Er was
nog zoveel interessants dat daaraan
voorafging. Wat te denken van Real
Madrid - Ajax, de Europese klassieker die
zou beslissen over de eerste plaats in Groep
D van de Champions League? Dat was een
wedstrijd waar heel speciaal naar werd
toegeleefd.
Op woensdag 21 november maakte Ajax in
het Bernabeu-stadion een verpletterende
indruk op de voetbalwereld. Een dag later
scheepten de Ajacieden zich in voor de
tocht naar Japan.
Zes maanden nadat de Europa Cup ten
hemel was geheven, was het zover: op weg
naar Tokio! Een live-verslag.
Eerste kennismaking
Op donderdag 22 november om tien voor
drie vertrekt Ajax met de KL 681 naar
Tokio om elfenhalf uur later een andere
wereld binnen te stappen. Het
probleempunt dat jet lag heet tracht het
rood-witte gezelschap met kleine
hulpmiddelen maar vooral met de geest in
bedwang te houden. "Ik zal vooral naar de
reactie van mijn spelers luisteren en daar
bijvoorbeeld de trainingen op aanpassen,"
meldt Louis van Gaal. Van een vastomlijnd
oefenprogramma is tot zondagmiddag 26
november geen sprake. Het bedwingen van
de jet lag staat voorop. Dat lukt redelijk tot
goed. Op de dag van aankomst traint Ajax
's avonds al. Een eerste kennismaking met
het territorium, waar echter geen gras aan
te pas komt. Na een rit van ruim een half
uur van Ajax' luxe pleisterplaats, het
Imperial Hotel, naar het National Stadium
worden op een tartanbaan buiten het
stadion de spieren losgemaakt. Ze vormen
een merkwaardige aanblik, de Ajacieden
die onder het straatlantaarnlicht een
partijtje voetbal spelen, met de betonnen
pilaren die de opgangen van het stadion
ondersteunen als extra tegenstanders en
met de meegereisde journalisten als
publiek. Na de korte training presenteren
Louis van Gaal, Danny Blind en de
gebroeders Frank en Ronald de Boer zich
op de persconferentie in het Imperial
Hotel. De namen van de voetballers en de
trainer staan in Japanse karakters op een
bordje en de vertalingen door de
vrouwelijke tolk zorgen vooral achter de
tafel voor hilariteit. Men is nog niet
gewend aan het kwebbelige Japans. Ajax
kwijt zich goed van de PR-taak en toont
zich zeer beschikbaar. De zaal zit bomvol
en vooral de Japanse pers heeft veel te
vragen. Geanimeerd beantwoorden de
Ajacieden die vragen. Het is voelbaar, de
wereldbekerbloedlichaampjes nemen bezit
van de bloedsomloop.
De achtste verdieping
De vreemde vrijdag, de eerste van de dagen
waarin het Japanse ritme moet worden
opgedaan, eindigt op de achtste verdieping
van het Imperial Hotel. Die vleugel is in
zijn geheel gereserveerd voor Ajax. Daar
delen de Ajacieden de kamers. Daar heeft
Pim van Dord zijn massagekamer, Louis
van Gaal zijn kantoor en Sjaak Wolfs zijn
materiaalkamer. En op die achtste
verdieping is ook de eetzaal waar de spelers
op zaterdagmorgen de vermoeidheid uit de
ogen wrijven en zich te goed doen aan het
ontbijt. Daar worden ook de slaap-
ervaringen uitgewisseld. Niemand klaagt
werkelijk, ondanks een vrijwel collectief
wakker worden op de ongebruikelijke tijd
van vijf uur in de ochtend.
De dag wordt in eerste instantie benut om
de trainingsfaciliteiten te ontdekken.
Afhankelijk van de verkeersdrukte zal de
rit naar het Nogaoshka-stadion drie tot vijf
kwartier duren, verzekert de door de
organistatie aan Ajax gekoppelde leider
Kamu. Hij is een sympathieke, goedlachse
figuur die altijd en overal klaar staat voor
het gezelschap, maar niet voor alles een
oplossing heeft.
Hoewel al snel duidelijk is dat de Japanse
organisatie er, gelijk het verkeer, meer een
is van improvisatie dan van organisatie,
blijkt de indicatie van de reistijd juist.
Soms scharrelt de bus over de volle
AJAX MAGAZINE JANUARI 1996
