Reportage
Goud op de ad
door David Endt
foto's Louis van de Vuurst
Op 24 mei 1995 begon de lange weg naar
Tokio. De hoofdstad van Japan was de
bestemmingsplaats voor de wedstrijd tussen de
kampioen van Europa en de kampioen van
Zuid-Amerika. Een 'finaleplaats' in een ver
oord, in het land van de rijzende zon. Een
nieuw avontuur diende zich aan.
Hoewel het fenomeen 'wereldbeker' wel op
veler lippen lag, speelde het duel in die
euforische dagen van de winst van de
Champions League nauwelijks een rol.
'Tokio' was niet alleen letterlijk maar ook
figuurlijk nog ver weg. In mei was nog niet
bekend welke club Ajax zou tegenkomen,
wie de kampioen van Zuid-Amerika was.
Een paar maanden later wist men dat de
winnaar van de Copa Libertadores, het
equivalent van onze Champions League,
een Braziliaanse club was: Gremio uit
Porto Alegre. De belangstelling voor de
eervolle maar weinig lucratieve appendix
steeg, zonder dat de wereldbeker het
denken bepaalde. Uit Brazilië kwamen
andere berichten. Daar wonden de
aanstaande tegenstander van Ajax, en
vooral de plaatselijke media, zich al
behoorlijk op over de kampioenen
confrontatie. Voor Brazilianen is er niets
mooiers dan wereldkampioen te worden.
De mogelijkheid om met Ajax die
internationale prijs te winnen, was voor
Marcio Santos zelfs een belangrijke reden
geweest om zich van Fiorentina naar Ajax
te laten transfereren. "Twee keer
wereldkampioen zijn, zowel met de
nationale ploeg als met een clubteam... Wie
kan zeggen dat hij dat heeft bereikt? Dat is
12
AJAX MAGAZINE JANUARI 1996
