Het fotoalbum van
Edwin van der Sar
Het familiealbum
door Reina Hemmes
De ongenaakbare 'Sar' - kan iets hem eigenlijk deren? Stoïcijns acteert hij op de
allerhoogste voetbalpodia. Rijgt schijnbaar onbewogen records aaneen. Maar als
Edwin van der Sar zichzelf aan de hand neemt en langs de foto's van zijn jeugd
voert, klinkt tussen het nuchtere commentaar de vertederde herinnering aan een
beertje (eerste mascotte!?), een dagje naar het strand en een voetbalkamp door.
En blijkt dat de voetballer die keeper werd, al heel vroeg 'iets' met penalty's had.
"Op dat dekentje heeft tot vorig jaar onze hond Speedy gele
gen, dus dat heeft z'n dienst wel gedaan. Kijk trouwens eens
wat een mooie wieg ik had. Met allemaal kant. Mijn ouders
hebben daar goed geld voor uitgegeven."
De baby in bad. "Als ik zo naar deze foto kijk zag het er geloof ik
nog even naar uit dat ik krullen zou krijgen.
Verder weet ik ook over deze foto weinig te vertellen. Het badje
lijkt me geplaatst op een stoel in de woonkamer van de flat. Die
hand zal wel van mijn moeder zijn."
"Dat beertje in mijn bedje heb ik nog steeds. Het ligt boven bij
mij thuis. Toen ik deze foto's voor het album aan het uitzoeken
was, realiseerde ik me dat ineens. En verder... tja, d'r ligt geloof
ik een snotlap naast me, hè?"
a i a tl a r a -ruir r\rrrnnrn a nnr OC