geweldig pak slaag van het Braziliaanse
elftal. Het werd 5-0, maar de volgende dag
op de ambassade zegt die
ambassadeursvrouw geaffecteerd dat ze
toch zo'n fan-tas-ti-sche wedstrijd gezien
heeft. Sta je daar. Er was een zwembad ook,
en daar moet er natuurlijk altijd één in.
Misschien kom ik daarom niet graag op
ambassades.
'Ivoorkust was weer anderszins een
lachertje. Wat het voetballen betreft was
het daar niet echt leuk, maar voor het
overige was het een fantastische reis. We
zaten in een hotel met een kunstijsbaan. Ze
waren er nog trots op ook, want het was de
enige in Afrika. We waren gewaarschuwd:
voetballen kunnen ze niet, maar ze lopen
hard en ze zijn hard. De koning en nog wat
van die sjeiks in witte gewaden zaten in
fauteuils onder baldakijnen op de tribune,
rond het veld stonden militairen met
karabijnen en de scheidsrechter was
waarschijnlijk omgekocht. Er was allerlei
tumult, spelers van ons werden eruit
gestuurd, hij gaf onbegrijpelijke
strafschoppen tegen ons en als die gemist
werden, moesten ze worden overgenomen,
maar we wonnen het toernooi en werden
bij het hotel gehuldigd als op het
Leidseplein. We zijn ook nog de
binnenlanden in geweest. Bij een wasplaats
in de rivier zagen we mannen en vrouwen
met zestig kilo op hun rug de bergen in
gaan om hun was te drogen te leggen op de
bomen. Die mensen hadden net genoeg
om niet dood te gaan. "Wat hebben wij het
dan goed, hè?" zei Lerby.
'Tijdens de tussenstop in Recife op weg
naar Independiente liepen we door een
krottendorp, waar een man ons zijn
dochtertje van twaalf aanbood. In
Indonesië liepen we door krottenwijken
waar mensen op straat moesten slapen,
terwijl even verderop de villa's van de
generaals stonden. Zulke dingen gaan je
niet in je koude kleren zitten. Je houdt er
een tweeslachtig gevoel aan over, want die
reis naar Indonesië in 1975 vond ik tegelijk
een van de mooiste die we gemaakt
hebben.'
Jakarta was een heksenketel, vanwege de
aanwezigheid van Ajaxjang terkenal, het
beroemde Ajax. De twee bussen die het
Ajax-gezelschap van het hotel naar het
immense, door de Sovjet-Unie geschonken
Soekarno-stadion vervoerden voor de
wedstrijd tegen Manchester United,
werden begeleid door een uitzinnige massa
scooters, fietsen, riksja's, motorfietsen en
bestel wagentjes. In een oorverdovend
tumult van claxons, gefluit en geschreeuw
trok de stoet met de snelheid van een
geblesseerde schildpad naar het anderhalve
kilometer verderop gelegen stadion. Al
uren van tevoren was dat tot op de
hoogstgelegen bank bezet.
'We waren behoorlijk onder de indruk,
terwijl we toen toch al het een en ander
hadden meegemaakt. Toen Ajax het veld
op kwam, was Wim Suurbier zoek. Er
ontstond lichte paniek, maar even later
stapte Willem laconiek als altijd aan de
van het hevig bewierookte Ajax. PSSI-
tamtama, het door Wiel Coerver getrainde
nationale elftal van Indonesië, had
Manchester United een dag eerder op 0-0
weten te houden. Ajax was daar op de
tribune getuige van geweest, 's Avonds
werden de Ajacieden ten huize van de
Nederlandse ambassadeur getrakteerd op
een cocktailparty, waarbij ook de
verslaggever van de Indonesian Times
aanwezig was. Hij vroeg de bewonderde
voetbal-grootmeesters naar hun indruk
van het Indonesische elftal en noteerde de
volgende dag in zijn krant: Most of them
were of the opinion that PSSI-tamtama has
fast attackers and good defenders, but they
are lacking of brains how to score goals.' Dat
Geslepen muntjes
overkant het veld op. Hij was in een van de
busjes gaan zitten die rond de sintelbaan
reden om de ballenjongens naar hun plek
te brengen.'
Het werd een vriendelijke, weinig om het
lijf hebbende wedstrijd. Jan Mulder
beschouwt de met 3-2 gewonnen wedstrijd
tegen Manchester United als de beste die
hij ooit in het Ajax-shirt speelde. Het was
tevens zijn laatste in Amsterdamse dienst.
Van Aziatische zijde was meer verwacht
viel uiteindelijk nogal mee: Indonesië-Ajax
werd 1-4, Sumatra-Ajax 4-2, Persya
Medan-Ajax 1-1 en Surabaya-Ajax 2-3.
Een van de meest curieuze excursies van
Ajax in den vreemde vond plaats in de
zomer van 1973. Direct na de finale in
Belgrado, waarin de derde Europa Cup
gewonnen was, reisde een versterkt tweede
elftal af naar het Griekse Salamis voor een
vriendschappelijke wedstrijd tegen de
A1AX MAGAZINE DECEMBER 1995
