geblesseerde Frank de Boer in het hart van
de defensie. Met andere woorden: Edgar
Davids is multifunctioneel. "Ja, daar komt
het wel op neer. Ik kan bijna alles..."
Of er ook iets is wat hij niet zo goed kan?
Koppen misschien?
"Kan ik ook. Nee, ik ben geen kopstèrke
speler, maar ik kan het wel." En met een
lach: "Ik maak zelfs doelpunten met mijn
hoofd."
Soms heeft hij heimwee. Dan herinnert hij
zich de wedstrijden met de Ajax-jeugd,
toen hij nog linkerspits was. Linksbuiten
van Ajax. Tegenstanders vermorzelen,
aanvallen, acties maken, nog net even dat
ene mannetje voorbij. De achterlijn halen
en dan zo'n wegdraaiende voorzet.
Heerlijk. Er zijn nu wedstrijden waarin hij
graag nog eens wil laten zien wat hij in huis
heeft. Op die plek, de meest
vooruitgeschoven man aan de linkerkant.
Met het kalk van de krijtlijn aan zijn
schoenen. "Ja, soms mis ik dat wel. Maar
op het middenveld is ook lekker, hoor. En
de trainer vindt dat ik daar het best tot
mijn recht kom. Geen probleem. Ik leer er
alleen maar van. En dat is belangrijk,
tenminste dat vind ik heel belangrijk."
Edgar Davids is bewust bezig met zijn
ontwikkeling als voetballer. Hij past goed
op zichzelf, luistert naar de mensen die het
goed met hem voorhebben. Daarom is hij
ook zo ver gekomen en heeft hij alle
tegenslagen, meestal in de vorm van
blessures, overwonnen. Zoals in zijn eerste
jaar in de A-selectie, toen hij maandenlang
moest revalideren van een botscheurtje in
zijn linkerenkel. Of zoals het afgelopen
seizoen, waarin hij ook meer wedstrijden
verstek moest laten gaan dan hem lief was.
Vanwege een liesblessure en de
oogoperatie, die hij op 7 maart van dit jaar
moest ondergaan. In een oefenwedstrijd
tegen Novi Sad werd Davids aan het
linkeroog geraakt, waarna hij kampte met
een verhoogde oogdruk. Druppels en
medicijnen hielpen niet afdoende,
waardoor een operatieve ingreep in het
Amsterdamse VU-ziekenhuis noodzakelijk
was. "Dat is niet zomaar iets, een
oogoperatie, "kijkt Davids terug op die
periode. "In eerste instantie was ik toch wel
bang, maar ik kreeg gelukkig al heel snel
het gevoel dat het allemaal goed zou
komen. En dat is ook zo. Er zit nog steeds
verbetering in, zo blijkt uit de controles.
Mijn gezichtsvermogen gaat beetje bij
beetje vooruit, al is het nog niet honderd
procent."
Stille liefde
Hij lepelt het laatste restje soep uit de kom.
Of er nog meer is? Wat: soep of vragen?
"Vragen natuurlijk, daar kom je toch
voor." Terug naar de toekomst dan maar.
Edgar Davids heeft vorig jaar al gezegd, dat
hij een serieuze aanbieding van een
topclub niet zomaar naast zich neer zal
leggen. Hij koestert al jarenlang een stille
liefde voor Juventus. Maar gezien zijn
specifieke capaciteiten zou hij ook zeker in
de Engelse Premier League niet misstaan.
Wedstrijden in een hoog tempo, altijd
strijd, altijd vermaak. En naar een type
voetballer als Davids (snel, linksbenig,
technisch begaafd, produktief en een goede
voorzet) is in Engeland van oudsher veel
vraag.
Davids: "Maar de Engelse competitie hoeft
door alle sterren die er lopen niet ineens
heilig te worden verklaard. Italië is mooi,
Spanje ook. En wat denk je van Duitsland?
Daar had ik het met Youri Mulder nog
over toen we met het Nederlands elftal in
trainingskamp zaten voor de wedstrijd
tegen Noorwegen. In Duitsland is ook
strijd, zitten de stadions ook vol. Youri
heeft het daar écht goed naar zijn zin.
Goeie gozer trouwens, Youri Mulder. Ook
een beetje een Amsterdammer. En dan is
het al gauw goed, hè. Want alles wat uit
Amsterdam komt, is goed." Bulderende
lach.
Waarom zou hij dan uit Amsterdam
vertrekken? Edgar Davids haalt zijn
AJAX MAGAZINE DECEMBER 1995
