dan 's avonds thuis kom en ik kijk even bij die kleine in de wieg, dan zie ik alles weer wat meer in verhouding. Kijk, ik heb een mooie vrouw, een mooie dochter, een mooi huis, een mooie club, vrienden en familie om me heen. Wat wil ik nou nog meer? Waarom zou ik verandering aanbrengen in die situatie?" Ja, daar vraagt hij wat, Frank de Boer. En met zijn contract - net als Ronald is Frank tot medio 2000 aan Ajax verbonden - is hij ook al zeer content. In vroegere jaren voelde hij zich wel eens financieel misdeeld ten opzichte van zijn broer. De goed bedeelde aanvaller tegenover de wat minder bedeelde verdediger. Maar met zijn nieuwe contract is ook de laatste plooi gladgestreken. "Uit dat langlopende contract sprak heel veel waardering van de club, dat deed me goed. Ajax kan met de salarissen nu een heel eind meekomen met de buitenlandse clubs. En vergeet niet dat veel grote clubs, zoals Real Madrid, tot over hun oren in de schulden zitten. En Barcelona hikte toch ook aan tegen de vraagprijs voor mij, een prijs die ze jaren geleden lachend betaald zouden hebben. Als je dan de huidige financiële situatie van Ajax bekijkt, weet je zeker dat het hier voorlopig echt niet meer stuk kan." En dan zijn er nog de verhalen van voetbalvrienden 'in den vreemde'. "Laatst zei Richard Witschge nog tegen me dat ik gek zou zijn als ik hier weg zou gaan. En ik ben een paar keer bij Bryan Roy op bezoek geweest. Tuurlijk, hij woont prachtig, maar dat doe ik ook. En hij speelt wekelijks voor volle stadions, maar dat doe ik ook. Vanaf volgend seizoen om de week zelfs voor vijftigduizend man. Maar het belangrijkste, je zit daar toch alleen met je gezinnetje. Geen familie die zomaar effe langs komt wippen, geen ouwe maten waar je even lekker mee de stad in gaat. Ik vind het allemaal veel relaxter, zo in Nederland. Hoef ik ook geen vreemde taal te leren. Engels is natuurlijk geen probleem, maar de enige vier clubs die me nog aan het denken zouden kunnen zetten, zitten in Zuid-Europa. Barcelona, Real Madrid, AC Milan en Juventus. Alleen die vier. De denkwijze daarover is trouwens ook veranderd ten opzichte van vorig jaar. Toen had ik een aanbod van een van die aiav mat.azine december 1995 clubs serieus overwogen, nu zeg ik dat ze me aan het denken zouden zetten. Dat is een heel verschil." Stiekem duimpje Er hebben zich nog andere veranderingen afgespeeld rondom Frank de Boer. Zijn positie, om te beginnen. Twee jaar geleden al achtte Louis van Gaal de tijd rijp om De Boer in het hart van de defensie te posteren, samen met aankooop John van den Brom. Danny Blind rechtsback, Sonny Silooy en af en toe Michel Kreek op links. Na de eerste dertien competitiewedstrijden greep Van Gaal in. Omdat een van de verdedigers niet voldeed, zou de leek kunnen denken. Mis. Van Gaal dacht twee stapjes verder, aan het functioneren van linksbuiten Mare Overmars. De sensationele flankspeler rendeerde destijds aanmerkelijk minder zonder de ruggesteun van Frank de Boer. Een klein stapje terug van Overmars en De Boer wist voldoende. Balletje in de voeten. Een stiekem duimpje omhoog van Overmars en ook dan wist De Boer wat hem te doen stond: zijn lange, lichtgekromde dieptepass over de cipier van Overmars heen lepelen. Dat blindelingse contact, die chemie tussen de twee spelers, dat miste Ajax. En dus ging Frank de Boer retour, naar links. Na het bruisende, imponerende afscheid van Frank Rijkaard ontstond er wederom een vacature in het centrum. Ditmaal kon er geen twijfel bestaan over de invulling daarvan. Marcio Santos en Winston Bogarde mochten bakkeleien om de nalatenschap van Frank de Boer, hijzelf deed weer een paar stapjes naar rechts. Definitief. Al had hij in eerste instantie een ander rugnummer in gedachten dan het nummer vier, dat sinds dit seizoen op zijn rug zit gebrand. "Ik dacht altijd dat ik op drie het meest tot mijn recht zou komen. Op die plek heb je in principe geen man, ben je veel bezig met het opjagen van de tegenstander bij balverlies, om weer zo snel mogelijk de bal te veroveren. Maar aan de positie van Danny Blind viel, geheel terecht natuurlijk, niet te tornen. Die speelt echt verschrikkelijk goed daar. En ik moet zeggen dat deze plek me ook prima bevalt. Je hebt dan wel een mannetje tegenover je, 'maar aan de andere kant kom ik meer in iMBRO

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1995 | | pagina 23