De zuigende' werking van het buitenland
verliest in Amsterdam steeds meer aan
kracht. Natuurlijk, spelers zullen ook bij
Ajax blijven komen en gaan. Maar de
vanzelfsprekendheid waarmee basis-
Ajacieden zich soms naar middelmatige
mediterrane clubs lieten lokken, is voltooid
verleden tijd. Ajax bloeit, Ajax heerst, Ajax
zet de toon. En aan de horizon verrijst een
voetbaltheater, dat wekelijks zal uitpuilen.
De nesteldrang neemt voelbaar toe.
Voorjaar '95, op de avond dat Ajax over
Bayern München heen denderde en de
finale van de Champions League bereikte,
verwoordde Jari Litmanen dat gevoel.
Hardop vroeg de Fin zich af welke redenen
er zouden kunnen zijn om Ajax op korte
termijn te verlaten. Hij kon er geen
bedenken. Iedereen is natuurlijk vrij in zijn
keuzes, haastte Litmanen zich daaraan toe
te voegen. Maar hij zei benieuwd te zijn
waartoe dit jonge, nu al zo succesvolle
elftal over een jaar of drie toe in staat zou
zijn. En sprak de hoop uit dat zijn
medespelers daar net zo over zouden
denken.
Het was in die periode dat bij Frank de
Boer hetzelfde gevoel ontlook. Broer
Ronald had al eerder aangegeven de status
van 'mister Ajax' zeer aantrekkelijk te
vinden. Frank neigde altijd wat meer dan
zijn tweelingbroer naar het buitenland. En
was klaar om toe te happen, toen Tonny
Bruins Slot tot tweemaal toe naar
Monnickendam belde om hem te polsen
voor een transfer naar Barcelona. Bruins
Slot, rechterhand van Johan Cruijff aldaar,
de man ook die de broertjes De Boer ruim
elf jaar geleden van De Zouaven naar
Voorland overhevelde. Ajax pookte de
vraagprijs voor De Boer stevig op, veel te
stevig naar de zin van de Catalaanse
penningmeester. En trouwens, had Louis
van Gaal ook niet gezegd dat een overgang
van Frank de Boer naar welke club dan ook
onbespreekbaar was? Dat de linksbenige
verdediger een van de peilers van het
toekomstige Ajax zou worden, dat hij een
vertrek uit De Meer dus rustig uit zijn
hoofd kon zetten? Jammer voor Bruins
Slot, helaas voor Cruijff, zonde voor
Barcelona. En op dat moment ook spijtig
voor Frank de Boer.
Gehecht aan gezinsleven
Achteraf bezien vindt hij het beter zo. Daar
is de geslaagde prijzenjacht van Ajax debet
aan. En er is meer. De Boer, terugblikkend:
"Toen Barcelona zich meldde, hadden
mijn vrouw en ik ons dochtertje nog niet.
Ik was altijd al erg gehecht aan m'n
gezinsleven en met haar geboorte is dat
nog sterker geworden. Dat is een
ingrijpende gebeurtenis geweest. Ik merk
ook dat ik het voetbal ietsje meer
relativeer, achteraf bedoel ik dan. Tijdens
de wedstrijd zal ik altijd hetzelfde blijven,
bezeten, per se willen winnen. Elke
wedstrijd, elk trainingspartijtje. Maar als ik
AJAX MAGAZINE DECEMBER 1995
21