hem in zijn hoedanigheid van trainer van
Den Haag nog als speler had meegemaakt,
naar Ajax gehaald waar hij hem dezelfde
leeftijdscategorie toebedeelde. Het is niet
de meest eenvoudige groep. In fysieke en
mentale zin schieten de jongens in de
richting van de volwassenheid. In de BI
zijn sommige jongens 16. In de kleedkamer
gaat het regelmatig over brommers en
meisjes. Maar dat is volgens Otto niet op
de momenten dat men zich op het voetbal
moet concentreren.
"Als het erom gaat, vinden ze voetbal toch
het belangrijkst," zegt Otto, die zich
terdege bewust is van de andere interesses
die zijn jongens ontwikkelen. "Bovendien
wordt op die leeftijd ook de school steeds
belangrijker en intensiever. Alles met
elkaar: de lichamelijke en geestelijke
groeispurt maakt dat ik af en toe bewust
gas terugheem. Dat gebeurt natuurlijk ook
in nauw overleg met de medische staf. We
houden het heel scherp in de gaten. Je
moet zorgen dat je geen roofbouw pleegt.
Het is nu eenmaal een fase die ze door
moeten. De een komt er heel erg sterk uit,
de ander krijgt te maken met een enorme
terugslag. Maar wij kennen de
mechanismen en houden er dus rekening
mee."
Eind november staat de BI drie punten los
van Feyenoord. En ook op die leeftijd is dat
altijd een prettige gedachte.
De A-junioren
Voor de jongens die overkomen van de BI
naar de A2 is het altijd even schrikken.
Opeens staat Dirk de Groot als trainer voor
de groep. En dat is bepaald geen kattepis.
Als er nog jongens zijn die het idee hebben
dat ze het voetbal hebben uitgevonden,
komen ze al snel in contact met de
werkelijkheid: Dirk de Groot heeft het
uitgevonden. De Groot loopt ook al een
tijdje mee. Hij kent het klappen van de
zweep.
"Ieder jaar is belangrijk in hun
ontwikkeling," zegt de strenge trainer.
"Maar hoe dichter ze bij het einde van de
opleiding komen, hoe serieuzer ze met het
voetbal bezig moeten zijn. Vroeger hoefde
een talent er pas op zijn twintigste of
eenentwintigste te zijn. Tegenwoordig heb
je de boot al gemist als je er op je
negentiende nog niet bijhoort. Dat moeten
die jongens zich realiseren. Aan dat besef
help ik een handje mee. Soms wordt die
helpende hand niet op prijs gesteld, maar
het duurt nooit lang voor ze inzien dat het
al bijna erop of eronder is."
De groep is inmiddels gewend aan de zeer
specifieke aanpak van De Groot, die ten
onrechte soms wordt bestempeld als
'prestatietrainer'. De Groot: "Ik weet heus
wel dat het in de opleiding niet om het
winnen gaat, althans niet primair. Maar
daarbij moet je ze ook leren te winnen. Dat
klinkt gemakkelijker dan het is. Alleen
winners redden het. Mooi-weer-voetballers
komen van de regen in de drup. Ik houd
die jongens voor dat het bij het eerste ook
niet meer alleen gaat om lekker, mooi en
aantrekkelijk voetbal. Er zijn momenten
waarop je voor het resultaat moet gaan. En
dan gelden er tijdelijk even andere wetten.
Ook die vaardigheid moet bij de jeugd
worden aangekweekt. Maar gelukkig is het
zo dat we meestal met lekker, mooi en
aantrekkelijk voetbal winnen. En dan is
iedereen tevreden."
In vergelijking met vorig jaar lijkt de A2
misschien aan karakter iets te hebben
ingeboet, en aan voetballend vermogen te
hebben gewonnen. In de ogen van De
Groot is de competitie dit jaar ook iets
zwaarder. De Al's van Telstar, Go Ahead
en Zwolle vormen de concurrentie voor de
titel. Maar vanaf de eerste competitiedag
werd de kop gepakt. Van de eerste elf
wedstrijden werden er twee gelijk gespeeld
en werd er één verloren. Het doelsaldo van
veertig voor en twaalf tegen mag er wezen,
zelfs in de ogen van De Groot. "Ik ben niet
ontevreden," zegt hij. "Als trainer mag je
namelijk nooit tevreden zijn; anders was ik
het misschien wel. Je moet die jongens
afwisselend oppakken, aaien en weer de
kelder inzetten."
"Ik vind het knap," geeft de trainer zijn
jongens toch een compliment, "dat ze
tegen fysiek sterkere tegenstanders zo goed
overeind blijven. Zeker voor de
achterhoede is het soms moeilijk. Bij
Telstar, maar ook bij Go Ahead, liep een
spits waar je u tegen zei. En dan lossen ze
het toch prima op."
Het vlaggeschip van de jeugd, de Al, leek
opnieuw een uitermate gemakkelijk
seizoen tegemoet te kunnen zien. Wat er
voor aanvang van het seizoen op de
toernooien van de concurrentie werd
gezien, was niet echt opwekkend. Maar
toch liep het even anders met de ploeg van
trainer Herman Borman. Het begon al
uiterst moeizaam met een krappe 1-0
overwinning op PSV. Daarna werd thuis
met 4-0 van Vitesse gewonnen. Den Haag,
de volgende tegenstander, verraste door
Ajax op 1-1 te kunnen houden. En uit
tegen Feyenoord werd het nog erger. Het
werd 3-0 voor de Rotterdammers, die
daarmee AZ stevig in het zadel hielpen aan
de kop van de ranglijst. De Alkmaarders
draaien goed in de eerste divisie, en naar
hun jeugd te oordelen gaat de voormalige
landskampioen weer een betere tijd
tegemoet. In de A-competitie leed de club
geen puntverlies, tot Ajax zich als
tegenstander meldde. Op de bijvelden van
het Olympisch Stadion werd het 4-0 voor
Ajax, dat zichzelf daarmee weer
terugbracht in de race om de titel.
Uit tegen Heerenveen werd het 3-1 voor
Ajax. Twente werd met 5-1 terug naar
Enschede gestuurd; thuis tegen Sparta
werd het 2-1 voor Ajax en van Volendam
werd na een 2-0 achterstand met 4-2
gewonnen. Utrecht thuis was een van de
betere wedstrijden. Het werd 7-0 in het
nadeel van de jongens uit het Sticht.
En dus zijn de kansen op het
kampioenschap weer volledig in eigen
hand. In vergelijking met vorige jaren is
opvallend dat deze Al vooral achterin sterk
is, waar voorgaande teams meer opvielen
door briljante voorhoedespelers. Die lijken
er nu niet te zijn. Wim Mijssen was vorig
jaar topscorer van de eerste divisie. Hij
maakte ze aan de lopende band. Inmiddels
is hij erachter dat het gemak tot het
verleden behoort. Hij wordt veel scherper
en harder aangepakt dan vorige jaren. De
lopende band stokt als in 'Modern Times'
van Charlie Chaplin.
Desondanks heeft Borman er alle
vertrouwen in dat ook de voorhoede
verderop in dit seizoen lekker gaat draaien.
Borman: "Als ze maar eenmaal een beetje
gewend zijn aan de grotere tegenstand,
vinden ze vanzelf hun weg wel weer naar
het doel. En dan wordt het allemaal
gewoon weer een vrolijke boel."
AJAX MAGAZINE DECEMBER 1995
