van voet naar voet om uiteindelijk te
eindigen in het MW-doel.
De traditionale "vijanden", Feyenoord en
PSV, werden ook in hun eigen stadions
vernederd. De 4-1 zege in Eindhoven was
er een om in te lijsten met een hoofdrol
voor "Ronaldo" de Boer. En in Rotterdam
toonde de toekomst van Ajax dat men zich
voor de dag van morgen geen zorgen hoeft
te maken. Onder leiding van de
achttienjarige Kanu werd Feyenoord met
5-0 om de oren geslagen.
De meest enerverende wedstrijden werden
gespeeld tegen Roda JC. De pers keek nog
meewarig toen Louis van Gaal na de eerste
confrontatie met de Limburgers stelde dat
hij een wedstrijd van topniveau had gezien
tussen twee clubs met een uitstekende
spelopvatting en tactische discipline. Roda
JC een topclub? Dat kon toch niet? Ajax
speelde er moeizaam gelijk en weer was het
Patrick Kluivert, dat jonge goudhaantje,
die een zeer belangrijke goal maakte. In
Amsterdam was het al niet anders. In een
sfeervolle De Meer werd er opnieuw met
1-1 afgesloten en andermaal toonde Roda
JC zich een voortreffelijke tegenstander die
op voorsprong kwam maar het
gelijkmakende doelpunt van -ja, ja- Patrick
Kluivert moest gedogen.
Natuurlijk waren er ook mindere
wedstrijden in de reeks van vierendertig.
De uitwedstrijd tegen FC Utrecht (0-0) was
er niet een om over naar huis te schrijven
en de uitbeurt aan de Krommedijk in
Dordrecht hoorde tot de slechtste van het
seizoen. Ook in, de bijna-kampioenswed-
strijd tegen FC Utrecht blonk Ajax niet uit.
De balans slaat echter zeer diep door naar
het moois dat Ajax liet zien en dat door
vriend en vijand gewaardeerd en geloofd
werd.
Aan het eind van het seizoen is de
verleiding soms groot om een of meerdere
spelers uit het geheel te lichten en ze als
hoofdrolspelers voor te stellen. De keuze is
groot. Te groot, want was het de revelatie
Michael Reiziger of de stoïcijnse Edwin van
der Sar die de Oscar van het seizoen
verdiende? Of was de immer gedreven en
topfitte Danny Blind de man van het
seizoen? Vrije trappenspecialist Frank de
Boer verdient extra vermelding maar dat
geldt ook voor de karaktervolle Edgar
Davids die een zwaar ongemak overwon en
zowaar nog op tijd hersteld was van een
oogoperatie om de finale van het seizoen
mee te maken. Groot was de waarde van
Jari Litmanen die minder scoorde, maar
meer stoorde en vocht en het team beter
liet functioneren. En Finidi, de koning van
de assist. Zeker dertig keer stond hij aan de
basis van weer een competitiedoelpunt.
Clarence Seedorf was overal inzetbaar en
was altijd aanwezig. Hij is nog jong, heeft
veel te leren, maar toonde aan dat hij het
"talent-zijn" zowat voorbij is. Patrick
Kluivert's waarde is overal bezongen. Hij
maakte een flitsende start als het alternatief
voor Ronaldo. Zouden wij willen ruilen?
De man van het winnende doelpunt tegen
Milan maakte nog veel meer belangrijke
doelpunten en wanneer wij zijn totaalscore
afzetten tegen het aantal gespeelde
minuten, dan wordt zijn prestatie nog
groter. Voetballer van het Jaar 1994 Ronald
de Boer ging met reuzeschreden de
verguizing voorbij, net zoals Mare
Overmars zijn tegenstanders voorbij bleef
snellen. Niet alleen meer op pure snelheid
maar nu ook gebruik makend van de
schijnbeweging. Was Kanu niet geweldig,
AJAX MAGAZINE JUNI/JULI 1995
