>/AAL.
Het emotionele en stijlvolle afscheid van Frank
Rijkaard. Na Ajax - FC Twente zwaaide Frank zijn
supporters vaarwel.
Jari Litmanen, ongeveer een kwartier voor
tijd, bleek de sleutel naar het succes te zijn.
Met nog ongeveer vijf minuten te spelen
ontving Kluivert de bal van Frank
Rijkaard, omzeilde Baresi en Boban en
punterde de bal langs Rossi in het net. Te
mooi om waar te zijn...Ajax op 1-0
Onvoorstelbaar. Kluivert was bijna niet
meer tot voetballen te krijgen en moest
door Frank Rijkaard tot de werkelijkheid
worden teruggebracht. Er waren nog vijf
minuten te spelen.
Vijf minuten (en, volgens de
scheidsrechtersklok, nog iets meer)
voordat de blijdschap en het geluk zich
kon ontladen.
Het was prachtig om te zien hoe onze
spelers uit hun dak gingen en bijna
allemaal hun tranen de vrije loop lieten.
Iedereen vloog iedereen in de armen,
bestuur, technische en medische staf, alle
spelers, de vreugde kende geen grenzen.
Prachtige momenten voor die club uit De
Meer, waar de hele wereld van kon
genieten. De aanhangers in het stadion en
miljoenen mensen in Nederland en
genoten van het succes van hun club,
spelers, idolen en helden. Met natuurlijk
Patrick Kluivert als de held vanwege zijn
doelpunt. Maar de winst is
vanzelfsprekend het succes van de ploeg,
van Ajax en dus van iedereen.
De thuiskomst op Schiphol, de rijtoer naar
het Museumplein waar
tweehonderdduizend mensen stonden te
wachten om Ajax te bejubelen.
Vervolgens die onvergetelijke boottocht
door de Amsterdamse grachten... De
aaneenrijging van emotionele momenten
lieten een onuitwisbare indruk achter bij
de Ajacieden én hun supporters. Wat een
feest.
Rijkaard adieu
De laatste wedstrijd van het seizoen, tegen
FC Twente (3-1, twee goals van Finidi en
een van Edgar Davids) op 28 mei, stond in
het teken van het afscheid van Frank
Rijkaard. Een gigantisch vuurwerk deed
hem bijna in de wolken verdwijnen. Een
toevallige symboliek voor de man die
vooraf niets wilde weten van publiciteit
rond zijn afscheid. Zijn diepere emoties
bewaarde hij voor zichzelf, in de
kleedkamer. Daar drong het besef dat hij
zijn fantastische carrière had beëindigd
werkelijk tot hem door. De hulde van de
supporters en de voetbalwereld in het
algemeen ging echter niet aan hem voorbij.
Met zijn vertrek wordt het voetbal een
stukje armer aan persoonlijkheid,
voetbalschoonheid en vriendelijkheid.
Het unieke seizoen voor Ajax zat er op.
Wat restte was een klinkende feestavond
met de Ajax-familie in Hilversum, in de
studio's van John de Mol, met veel dans en
muziek, Youp van 't Hek, lekker eten en
drinken. En natuurlijk nog eens het
applaus voor Frank Rijkaard en alle andere
spelers en de mensen daar omheen. En
voor al die stille werkers op de achtergrond
die allen hun eigen belangrijke aandeel in
de glorie hebben.
Louis van Gaal liet zich niet onbetuigd en
besloot, nadat hij zijn mannen en staf naar
voren had gehaald, zijn speech met een
waarschuwende wenk: "Het is een utopie
om te denken dat een dergelijk succes ons
volgend jaar weer staat te wachten. Daar
moeten we ons op voorbereiden en ook
mee leren omgaan".
Wijze woorden van de man wiens naam
onlosmakelijk verbonden zal blijven aan
het grandioze en glorieuze seizoen 1994 -
1995.
AJAX MAGAZINE JUNI/JUL11995
