vooral fysiek tekort. Indruk maakte een
Amerikaans team: de California Flyers. Dat
team werd vierde, maar er liepen twee
spelers in die werden uitgeroepen tot beste
spelers van het toernooi. "Volkomen
terecht," aldus Grootenboer, die ietwat
zuur vaststelt dat Ajax de prijs kreeg voor de
meest aanvallende ploeg.
De A-junioren
De A2 moest het in de uitwedstrijd tegen
Emmen doen zonder trainer Dick de Groot,
die aan zijn meniscus werd geopereerd. De
gepassioneerde trainer mocht zich gelukkig
prijzen dat hij niet ter plekke was, want na
vijf minuten stond zijn ploeg al met 1 -0
achter. Halverwege de eerste helft werden
achtereenvolgens een speler van Emmen en
de trainer door de scheidsrechter van het
veld gestuurd en sloeg de vlam in de pan.
Toen het met de rust 2-1 voor Ajax stond,
was het publiek zo betrokken geraakt dat
het voor de veiligheid van de Ajacieden
beter leek door de inderhaast uitgerolde
spelerstunnel naar de kleedkamer te gaan.
Leider Teun Bogaard: "Het was de eerste
keer dat ik dit meemaakte... Bij Emmen uit.
Maar ja, voor alles is een eerste keer."
In de tweede helft werd het al snel 3-1 en
kon invaller-trainer Herman Borman
opgelucht ademhalen.
Een wedstrijd later, thuis tegen Heracles,
was Dick de Groot er weer bij, met krukken
en al. Heracles stond derde van onderen,
dus werden er geen onoverkomelijke
problemen verwacht. Onderschatting heeft
nog nooit een punt opgeleverd, had De
Groot zijn ploeg nog gewaarschuwd, maar
de 1-3 ruststand verried de dovemansoren
tijdens de wedstrijdbespreking. Vervaarlijk
zwaaiend met zijn krukken kwam hij de
kleedkamer binnenstormen. Er viel een
vloek, nog één en daarna volgden enkele
kleine suggesties voor een iets gewijzigde
speelwijze. De Groot zette het hele elftal op
zijn kop en joeg ze het veld weer op. De
ploeg durfde er niet af voor een 5-3
eindstand was bereikt. "Aardig hersteld,
mannen," complimenteerde De Groot na
afloop.
En toen volgde Urk-uit. Twee dagen na
Bayern München reed Toon de ploeg naar
het vissersdorp. Toen de spelers het veld
opkwamen zat de tribune vol met jeugd dat
met Ajax-vlaggetjes zwaaide. Toon was zo
114
het sterkst bezette jeugdtoernooi ter wereld.
De Al werd aangevuld met tweede-
elftalspelers zoals Demchenko, Landzaat en
Musampa. Maar wat een feestelijk einde
had moeten worden van het seizoen werd in
alle opzichten een teleurstelling. Allereerst
ging het sportief gezien slecht. In de poule
eindigde Ajax als vierde. De wedstrijd om
de zevende en achtste plaats tegen Ghana
eindigde in 1 -1 waarna Ajax na penalties
verloor. Dat was beschamend. Maar nog
schokkender was het sociale presteren van
het vlaggeschip van Ajax' jeugd. Tot
teleurstelling van de Ajax-leiding namen de
heren het even niet zo nauw met de
verantwoordelijkheid.
De volgende dag werd Twente-Ajax 1 -1 en
kon de wedstrijd tegen Ghana niet worden
gewonnen. Disciplinaire maatregelen
werden genomen.
Inmiddels had Dennis Schulp al een
jeugdcontract en Kiki Musampa een A-
contract gekregen. Vijf jongens stappen
over naar de officieel laatste klas van de
Ajax-school: de zaterdag. Er blijven nog wat
eerstejaars en slechts één speler gaat weg.
Eigener beweging.
link geweest een heel pakket dat over was van
de Champions League uit te delen.
Halverwege stond het 4-0 en was het
kampioenschap al binnen. Na de wedstrijd,
die eindigde in 6-0, bedankten de spelers de
trainer en de leider, feliciteerde het bestuur
de hele groep en schonk Dick de Groot de
champagne die hij zelf had verzorgd.
Tevredenheid overheerst over de A2Slechts
een speler zal Ajax verlaten, maar dat is op
eigen verzoek.
De Al was al kampioen. Wat nog volgde
waren de toernooien. Het AFC-toernooi ter
ere van het 100-jarig bestaan werd simpel
gewonnen. Op de landelijke jeugddag in De
Kuip werd met 7-1 van Anderlecht
gewonnen, terwijl het volgens leider Cas
Harms eigenlijk helemaal niet liep.
Wat volgde was een toernooi in Japan. Na
een lange en vermoeiende vlucht kwam
Ajax aan in Mito, honderd kilometer buiten
Tokyo. In het begin viel het niet mee. De
ploeg had last van een collectieve jetlag. Het
veld leek alleen maar uit de verste verte op
een grasveld zoals de Ajacieden dat uit
Nederland kennen. Er lag veel grind tussen
het gras, zodat iedere sliding een hachelijke
onderneming werd. Bovendien bleef de
leemgrond tussen de noppen plakken.
Desondanks kon Ajax er beter op uit de
voeten dan de Japanse gastheren. Eerst werd
met 3-0 van Ibaraki gewonnen en daarna
zelfs met 5-0 van Kunimi, de
highschoolclub die al driejaar achtereen
kampioen van Japan was. De laatste
wedstrijd tegen Aston Villa werd echter een
debacle. "Alles zat tegen," zegt trainer
Herman Borman. Het werd 7-0 voor de
Britten. Ondanks deze vernedering was er
in Japan een bijna grenzeloos respect voor
Ajax en het spel waar de club voor staat. Dat
bleek wel uit het enthousiasme van de
Japanse jeugdtrainers, die de clinic van
Borman bezochten voor trainers die zich
bezighouden met spelers tussen 14 en 18.
Ook de demonstratietraining waaraan
zevenhonderd jeugdspelers tussen de 10 en
14 meededen. Het Japanse avontuur was in
alle opzichten leerzaam. Als Ajax er volgend
seizoen heen gaat voor de Wereldbeker, kan
Louis van Gaal nuttige tips krijgen van zijn
collega bij de jeugd Herman Borman.
Als afsluiting deed Ajax mee aan het
prestigieuze Euro-toernooi in Groningen,
AJAX MAGAZINE JUNI/JULI 1995
