met 1-0 verliezen, zoals tegen DWV
gebeurde. Ajax kreeg kans op kans, maar
telkens werden de mogelijkheden als
ongedierte om zeep geholpen. De ellende
was dat ieder puntverlies het
kampioenschap eigenlijk verloren maakte.
Maar toen DWV van Ajax won, verloren
de concurrenten Zeeburgia en KBV ook.
De top blijft dicht bij elkaar.
De grootste teleurstelling was het tot
tweemaal toe niet doorgaan van de
voorwedstrijd tegen de El van Feyenoord.
Beide keren was het veld in het Olympisch
Stadion in zo'n erbarmelijke staat dat zelfs
de kleine voetjes van de El'ers te veel
schade zouden aanbrengen. Het was zonde
voor de El, maar ook voor het eerste van
Ajax. Nu bleek in de bekerwedstrijd dat het
veld nog net goed genoeg was om Obiku in
staat te stellen Ajax een plotse dood te laten
sterven. Eén polletje was genoeg geweest.
Dan had Ajax in de halve finale van de
KNVB-beker gestaan. Er komt dit seizoen
geen Ajax-Feyenoord meer, en dus ook
geen voorwedstrijd meer waar de El zich
op kan verheugen. De jongens moeten het
doen met het prettige vooruitzicht van de
buitenlandse toernooien. Daarvan is het
toernooi in Meudon, een voorstadje van
Parijs, het aansprekendst. Daar zullen ze
Real Madrid en Benfica treffen. Maar
behalve de sportieve sight-seeing komt er
ook een culturele kennismaking. Van
Teunenbroek verheugt zich er al op zijn
spelers mee te nemen naar de Eiffeltoren
en de Sacre Coeur. Er is een beroerder
jeugd denkbaar dan junior te zijn bij Ajax.
Als er al bepaalde wetmatigheden waren in
de prestaties van de jeugd dan hoorde
kleedkamer. Als je op die manier je zondag
moet besteden, kan je inderdaad beter aan
je moeder vragen of je alsnog bij de
Zeeverkenners mag. Dat kan ook best leuk
zijn. Leuker in ieder geval dan met 12-2
verliezen. De volgende dag moet je toch
weer naar school. Daar is altijd wel een
vriendje dat wist dat je tegen Ajax moest en
die vrolijk aan je vraagt hoeveel het
geworden is.
Zo was de dag na de wedstrijd tegen
DWV-uit niet zo leuk voor de Ajacieden
van de Dl om naar school te gaan. Het
werd 3-1 voor de noord-Amsterdammers.
Maar volgens Andriese had Ajax net zo
goed met 7-6 kunnen winnen. Beide
elftallen kregen enorm veel kansen, maar
zowel Ajax als DWV vuurden
voornamelijk met losse flodders. En dat
was dodelijk voor Ajax.
Oe E-junioren
De El heeft het initiatief uit handen
gegeven. Van concurrent Zeeburgia werd
met 5-2 verloren. Doordat het een
zogenaamde vier-punten-wedstrijd was,
kwam Ajax in plaats van drie punten voor,
er één achter. Hoe dat nou rekenkundig
precies in elkaar steekt was de El'ers een
rotzorg, maar het verlies in de wedstrijd en
daarmee het verspelen van de koppositie
kwam hard aan.
Het draaide even niet zo lekker als eerder
in het seizoen. Uit tegen DCG werd met
1-0 gewonnen, maar niet doordat er zo
fraai gevoetbald werd. Volgens leider Henk
van Teunenbroek werd de zege met
werkvoetbal behaald. En beter door
werken te winnen dan in alle schoonheid
98 AJAX MAGAZINE JUNI 1995
daarbij dat de E2 van Ajax na de
winterstop meestal iets beter gaat spelen
dan ervoor. Dat komt eenvoudigweg
doordat de eerste lessen van trainer Patrick
Ladru beginnen te beklijven in de speelse
hoofden van de spelers. Maar dit seizoen
gaat het anders. Tegen Argon werd thuis
met 2-1 verloren, tegen Abcoude-uit met
2-0 en daartussen zat een overwinning
tegen Fortius. Tegen de fusieclub werd het
3-1 voor Ajax. Leider Edwin Kortlevers,
zou dat te maken kunnen hebben met het
feit dat de E2 dit jaar bijna uitsluitend uit
eerstejaars E-junioren bestaat? In de jaren
hiervoor was dat niet zo en konden de
oudere spelers de kar een beetje trekken.
"Het verschil tussen 8- en 9-jarigen is veel
groter dan het verschil tussen 16- en 17-
jarigen," meent Kortlevers. Ook de E2'ers
kunnen dit jaar het kampioenschap op de
kleine buikjes schrijven. Ondanks het
wervelende en soms onnavolgbare spel,
zijn de resultaten niet altijd even goed
geweest. Hoewel Ajax het liefst in elke
leeftijdscategorie kampioen wordt, maakt
het de club niet zoveel uit of de E2 eerste
wordt of niet. Het gaat daar zeker nog om
heel andere dingen. Voor de spelers zelf is
ieder verlies een drama. Maar lang houdt
het verdriet zich nooit staande. Vlak na een
verloren wedstrijd huilen ze tranen met
tuiten, maar een kwartiertje later hebben
ze weer de grootste lol als iemand de
onderbroek van een teamgenoot in de
prullenbak heeft verstopt.
Jammer, dat ze tijdens de opleiding die
onbevangenheid afleren.
