tegenstand, zo droefig wordt men van het
treurlied van de Cl'ers over de
onverslaanbaarheid van hun opponenten.
In maart werd met 4-2 verloren van AFC
op Sportpark Goed Genoeg. In de
thuiswedstrijd uit de eerste helft van het
seizoen werd het nog 7-1 voor AFC. In de
uitslag komt de verbetering tot
uitdrukking die de Cl heeft doorgemaakt.
In de thuiswedstrijd tegen DCG werd met
3-1 verloren. In beide wedstrijden -tegen
AFC en DCG- was Ajax beter. Na afloop
was de tegenstander steeds vol lof over het
spel van Ajax.
"We worden iedere keer de hemel in
geprezen," zegt De Regt. "Maar wat koop
je daarvoor? Steeds vaker zijn we beter dan
de tegenstander. Maar we winnen ook niet
als we beter zijn."
Volgens De Regt komt dat door het gebrek
aan een of twee spelers die iets kunnen
beslissen. Met name voorin worden
slagvaardige spelers node gemist.
Van mede-degradatie-kandidaat
Zaanlandia werd wel met 1-5 gewonnen.
Van DWV, dat ook onderin staat, moet
nog een keer worden gewonnen en dan is
er nog steeds uitzicht op handhaving in de
een na hoogste B-junioren-competitie.
Maar eigenlijk zit niemand daarop te
wachten. Want inmiddels is iedereen toch
wel overtuigd van de onwenselijkheid van
de te hoge indeling. Andere teams van Ajax
leren tijdens de hele opleiding niet wat
verliezen is. De Cl wel, maar de spelers,
ouders en begeleiding kennen het nu wel.
En te goed worden in het dragen van het
verlies is ook nergens goed voor. Niet voor
Ajacieden in ieder geval.
Een vriendschappelijke wedstrijd van de
C2 ging tegen Lombardije. Die
tegenstander speelde met twee spitsen. Dat
was zeer leerzaam voor de C2, want in de
eerste helft was men de kluts toch
behoorlijk kwijt. Op het middenveld had
Lombardije een overwicht door de
overtalsituatie. In de rust liet trainer De
Regt de centrale verdediger doorschuiven
naar het middenveld en droeg hij de backs
op de mandekking van die twee spitsen op
zich te nemen. Daarna ging het beter. Het
werd 2-0 voor Ajax.
In een met 3-3 gelijk gespeelde wedstrijd
tegen een team van het Jeugd Plan
Nederland onder 13, bleek dat er ook nog
wel talenten door de fijne mazen van het
Ajaxscoutingsnet waren geglipt. Een aantal
spelers maakte indruk. Zodanig zelfs dat ze
alsnog door Ajax zijn gescout.
In de competitie gaat het de C2 voor de
wind. In Almere werd het 5-1 in de
wedstrijd tegen AS'80. Van Zeeburgia werd
met 1-0 gewonnen, maar volgens leider
Wim Stuut was die overwinning enigszins
onverdiend, want eigenlijk was Zeeburgia
beter.
De C2 kan nog steeds kampioen worden,
maar puntverlies kan dodelijk zijn. FC
Abcoude zit nog steeds op het vinkentouw.
Het verloor alleen tweemaal van Ajax.
Maar iedere misstap die de C2 op het einde
van het seizoen maakt zal het
kampioenschap kosten, daar is Stuut van
overtuigd. Want Abcoude, geleid door
Robin Pronk, de zoon van Ton, zal geen
punten meer verspelen. Stuut en trainer De
Regt proberen de druk een beetje weg te
houden bij het elftal. Er wordt niet
gehamerd op het kampioenschap. De les
van het spelen onder druk komt later wel.
De D-junioren
De Dl wordt zeker geen kampioen. Dat is
geen schande. De Dl speelt immers ook in
een C-junioren competitie. Daarin is
Zeeburgia ongenaakbaar, al aan het begin
van de competitie een bekend gegeven.
De thuiswedstrijd tegen Almere werd met
5-4 verloren. De korfbaluitslag werd
zonder veel enthousiasme door Andriese
begroet. "Het was niet nodig, maar wij
gingen de mist in door een aantal
persoonlijke fouten." Sommige van die
fouten worden bij herhaling gemaakt, en
dat zijn de vervelendste. Verdedigers die
een man proberen uit te spelen,
buitenspelers die in weerwil van die
benaming steeds maar weer het centrum
opzoeken waardoor het brede aanvalsfront
wordt vervangen door een trechter waarin
al het technische surplus als vruchtvlees op
een cytruspers blijft hangen. Wat verbazing
wekte, waren de namen van de Almeerders
die veld 3 op Voorland werden
opgestuurd. Andriese herkende maar
weinig spelers van de uitwedstrijd. Hoe het
mogelijk is, is hem een raadsel, maar er
stond een volledig gewijzigd team
tegenover de Dl van Ajax. Nu is Almere
wel een groeigemeente, maar dit was een al
te bizarre ontwikkeling. Hoe dan ook, in
de verwarring kwam Almere in de eerste
helft op een 3-0 voorsprong. Andriese en
Olde Riekerink keken elkaar vertwijfeld
aan. In de rust volgde een peptalk van Olde
Riekerink die zijn uitwerking niet miste.
Ajax kwam terug tot een 4-3 achterstand,
maar toen werd het 5-3 voor Almere en
was de wedstrijd beslist. De 4-5 kwam te
laat om nog aan een gelijkspel te gaan
denken.
De uitwedstrijd tegen Amstelland kende
ook een rare uitslag: 12-2 voor Ajax. Toen
de scheidsrechter voor het einde van de
wedstrijd floot liepen de Amstellanders
met het hoofd beschaamd omlaag naar de
AJAX MAGAZINE JUNI 1995
