1 fik met al die miljoenen gebeurt, dat interesseert mij verder niet". "En niemand klapt uit de school. Wat Barend en Van Dorp ook proberen. Die zijn tuk op reservespelers van Ajax, om wat kritiek op Van Gaal los te peuteren. Die spelers hebben respect voor Van Gaal, ze zijn goed opgevoed. Je kunt merken dat hij een onderwijsachtergrond heeft. En zoals hij overeind blijft, bij alles wat hem is overkomen. Een persoonlijkheid, ja". "Het mooiste wat ik in al die jaren heb meegemaakt? Die 8-2 wanneer was het, 1983 of zo... De video bekijk ik nog vaak. Gullit en Cruijff bij Feijenoord. Let wel, Cruijff had nummer 10. Werd het achtste doelpunt gescoord, staat er vlakbij ons een ouwe vent op, al krakend, die roept: Johan, ze roepen je!! Ik zie die vent nog voor me. Tientien!! Mooi hè". Kippevel "Of die ovatie die Ajax in Athene kreeg. Vooraf waren we gewoon bang, zo'n dreiging hing er in het stadion. Overal die felle ogen... De hele dag hadden we op een terras bij een cafenionnetje gezeten, ja dat is Grieks voor café. Hebben we nog een stukkie zout met patat zitten eten. Er kwamen Grieken met ons praten. Waar we het over hadden! Ajax kon niet winnen. AEK had hier in acht jaar niet verloren. Achteraf die ovatie. Kippevel, echt". "Of ik wel eens gehuild heb? Jazeker. Ik kan me goed herinneren, tegen Celtic, 1982 of zoiets, in het Olympisch stadion. Het werd 1-2 in de laatste minuut, achachachach... Uitgeschakeld. Alsof er een atoombom insloeg in het stadion. Tig mensen heb ik zien huilen. Het ging ook om die naam, natuurlijk, Celtic... Zo'n historie, ook in Ajax-verband". "Dat nieuwe stadion, ja daar kijken wij natuurlijk allemaal naar uit, maar over tranen gesproken, als straks het oude stadion wordt gesloopt, dat wordt wat. Een soort begrafenis. Daar heb ik zo veel lol gehad, tenslotte. Of ik erheen ga? Natuurlijk. Hoe dan ook. Werk of niet". En Frans Groenendaal heeft niet bepaald werk waar je even een dag vrij kunt nemen. Hoe doet hij dat eigenlijk bij wedstrijden elders in Europa? "Tegenwoordig neem ik dagvluchten. Collega's nemen mijn uren over. Gelukkig, anders zou ik een andere baan moeten zoeken. Toen ik naar Athene was heeft een collega tegen de leerlingen gezegd dat ik naar een congres in het buitenland was, hahaha. Een congres in een cafenionnetje, jawel". Frans Groenendaal zegt nog dagen door te kunnen gaan met vertellen. Niemand zal eraan twijfelen. "Zondag kan ik helaas nooit iets afspreken, want dan moet ik naar Ajax. Triest hè?". Even zwijgt hij. Nou ja, dat is misschien wat andere mensen er van vinden..." Niet altijd is hij in de ban van Ajax, heus niet, betoogt hij. Maar je.moet er gewoon heen en dat is mooi, toch? Als Ajax speelt en je kunt er om de een of andere reden niet bij zijn en het is ook niet op tv... Dan lijken de straten stiller en voelt de lucht wollig aan van de zenuwen in jouw buik. "Dan staat bij mij teletekst aan en ik weet niet waar ik moet blijven. Een crime. Dat is het ook misschien. Je vroeg waarom, waarom een leven lang Ajax. Het is omdat je spanning zoekt. Je leeft bij spanning". Wat teveel spanning proefde Groenendaal ooit in vak F. "Er hing al een raar sfeertje. Luguber. Het was ook veel te vol. Er waren duidelijk teveel kaarten verkocht. Politie zou nergens bij gekund hebben. En Austria maar tijdrekken. Dan Freek de Jonge in de rust, door de speaker. Je lacht, maar achteraf denk je: tja... Ik heb er nooit meer gestaan. Vroeger was het ooit groot nieuws toen er een koffiepot op het veld was gegooid. Met een kniptang ging ik in 1972 het veld op toen Ajax in De Kuip de cup won. Vooraf nam je een lading drank. Voorbij". Spijtig klinkt het niet. Er komen mooie tijden in het nieuwe stadion. Die vier letters erbovenop, dat zou een goede garantie zijn. Mooi hè? 70 AJAX MAGAZINE JUNI 1995

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1995 | | pagina 70