1
fik
met al die miljoenen gebeurt, dat
interesseert mij verder niet".
"En niemand klapt uit de school. Wat
Barend en Van Dorp ook proberen. Die
zijn tuk op reservespelers van Ajax, om wat
kritiek op Van Gaal los te peuteren. Die
spelers hebben respect voor Van Gaal, ze
zijn goed opgevoed. Je kunt merken dat hij
een onderwijsachtergrond heeft. En zoals
hij overeind blijft, bij alles wat hem is
overkomen. Een persoonlijkheid, ja".
"Het mooiste wat ik in al die jaren heb
meegemaakt? Die 8-2 wanneer was het,
1983 of zo... De video bekijk ik nog vaak.
Gullit en Cruijff bij Feijenoord. Let wel,
Cruijff had nummer 10. Werd het achtste
doelpunt gescoord, staat er vlakbij ons een
ouwe vent op, al krakend, die roept: Johan,
ze roepen je!! Ik zie die vent nog voor me.
Tientien!! Mooi hè".
Kippevel
"Of die ovatie die Ajax in Athene kreeg.
Vooraf waren we gewoon bang, zo'n
dreiging hing er in het stadion. Overal die
felle ogen... De hele dag hadden we op een
terras bij een cafenionnetje gezeten, ja dat
is Grieks voor café. Hebben we nog een
stukkie zout met patat zitten eten. Er
kwamen Grieken met ons praten. Waar we
het over hadden! Ajax kon niet winnen.
AEK had hier in acht jaar niet verloren.
Achteraf die ovatie. Kippevel, echt".
"Of ik wel eens gehuild heb? Jazeker. Ik
kan me goed herinneren, tegen Celtic, 1982
of zoiets, in het Olympisch stadion. Het
werd 1-2 in de laatste minuut,
achachachach... Uitgeschakeld. Alsof er een
atoombom insloeg in het stadion. Tig
mensen heb ik zien huilen. Het ging ook
om die naam, natuurlijk, Celtic... Zo'n
historie, ook in Ajax-verband".
"Dat nieuwe stadion, ja daar kijken wij
natuurlijk allemaal naar uit, maar over
tranen gesproken, als straks het oude
stadion wordt gesloopt, dat wordt wat. Een
soort begrafenis. Daar heb ik zo veel lol
gehad, tenslotte. Of ik erheen ga?
Natuurlijk. Hoe dan ook. Werk of niet".
En Frans Groenendaal heeft niet bepaald
werk waar je even een dag vrij kunt nemen.
Hoe doet hij dat eigenlijk bij wedstrijden
elders in Europa? "Tegenwoordig neem ik
dagvluchten. Collega's nemen mijn uren
over. Gelukkig, anders zou ik een andere
baan moeten zoeken. Toen ik naar Athene
was heeft een collega tegen de leerlingen
gezegd dat ik naar een congres in het
buitenland was, hahaha. Een congres in
een cafenionnetje, jawel".
Frans Groenendaal zegt nog dagen door te
kunnen gaan met vertellen. Niemand zal
eraan twijfelen.
"Zondag kan ik helaas nooit iets afspreken,
want dan moet ik naar Ajax. Triest hè?".
Even zwijgt hij. Nou ja, dat is misschien
wat andere mensen er van vinden..."
Niet altijd is hij in de ban van Ajax, heus
niet, betoogt hij. Maar je.moet er gewoon
heen en dat is mooi, toch? Als Ajax speelt
en je kunt er om de een of andere reden
niet bij zijn en het is ook niet op tv... Dan
lijken de straten stiller en voelt de lucht
wollig aan van de zenuwen in jouw buik.
"Dan staat bij mij teletekst aan en ik weet
niet waar ik moet blijven. Een crime. Dat is
het ook misschien. Je vroeg waarom,
waarom een leven lang Ajax. Het is omdat
je spanning zoekt. Je leeft bij spanning".
Wat teveel spanning proefde Groenendaal
ooit in vak F. "Er hing al een raar sfeertje.
Luguber. Het was ook veel te vol. Er waren
duidelijk teveel kaarten verkocht. Politie
zou nergens bij gekund hebben. En Austria
maar tijdrekken. Dan Freek de Jonge in de
rust, door de speaker. Je lacht, maar
achteraf denk je: tja... Ik heb er nooit meer
gestaan. Vroeger was het ooit groot nieuws
toen er een koffiepot op het veld was
gegooid. Met een kniptang ging ik in 1972
het veld op toen Ajax in De Kuip de cup
won. Vooraf nam je een lading drank.
Voorbij".
Spijtig klinkt het niet. Er komen mooie
tijden in het nieuwe stadion. Die vier
letters erbovenop, dat zou een goede
garantie zijn. Mooi hè?
70
AJAX MAGAZINE JUNI 1995