1995 lang volleybal gespeeld. Die actieve sport heeft mij altijd van het stadion weggehouden. Nu we het gastheerschap bij Ajax doen, vind ik het leuk naar het Ajax- stadion te gaan. Daar mensen te ontmoeten, gastheer te zijn, bij een meestal mooie opvoering. Dat is leuk en ook zeer dankbaar. Zakelijk is het heel goed, het is allemaal zeer verantwoord. We blijven in ieder geval nog twee jaar bij Ajax en als het dan nog bij ons past, gaan we zeker verder." Waarom zou Ajax niet meer bij u passen? "Van huis uit ben ik marketeer en dat betekent dat ik nog wel eens rationaliseer. Alles stroomt, niets blijft. Dat zag je ook in de tijd van Swart, Cruijff en Keizer, toen er geen vernieuwing was. Dat kan Ajax overkomenen, dat kan ons net zo goed gebeuren. Partners kiezen voor elkaar omdat ze veel gemeen hebben. Als wij een bepaalde kant uitgroeien die niet bij Ajax zou passen, tja... Sponsoring is ook vaak persoonsgebonden. Het blijft een mensenzaak. Kijk naar mijn vak: de opdracht wordt -naast een goed product- toch vaak aan een partij gegund omdat mensen het leuk vinden met elkaar te werken. Sponsoring is steeds meer gaan passen in een communicatie-strategie en steeds minder hobby geworden, maar je moet elkaar wel liggen. Voor beide partijen moet er een win-win situatie zijn. En op dit moment hebben wij in ieder geval het gevoel dat dat zo is. En, wat ik begrijp, denkt Ajax er momenteel net zo over." Wat ziet u veranderen in de toekomst? "Van onze kant ligt de nadruk nog te sterk op Nederland. Als Ajax bijvoorbeeld tegen een Franse club moet spelen, zullen wij in de toekomst meer van onze Franse klanten erbij betrekken. En zo zal dat ook gaan gelden voor andere landen. Onze bedrijfs activiteiten zullen nog internationaler worden. In Nederland zijn wij marktleider. Dus: als wij groter willen worden, zullen wij ons heil meer in het buitenland moeten zoeken. Nu is dat zo'n 25 procent van onze omzet, maar wij merken dat ook bij de collega-sponsors het buitenland steeds belangrijker wordt." Maakt u zich echt zorgen over het nieuwe stadion? "Echt zorgen? Neen. Ik ben niet bang voor minder betrokkenheid. Wel om de heroïek die nu voelbaar is en misschien straks minder. Je loopt nu een morsig gymnastieklokaaltje uit, dat ze overigens prachtig aankleden. Vervolgens kom je op die tegeltjes, waarop je die kicksen zo lekker kunt horen tikken. Aan je voeten zie je dat veld liggen, je ruikt bijna het zweet van de spelers, de bal, de massage-olie... Je loopt langs het EHBO-kamertje naar buiten waar een speler wordt behandeld. Nu is het is allemaal zo dichtbij. Ik hoop maar dat dat in het nieuwe stadion zo blijft, want dat is voor heel veel mensen toch een belangrijke factor. Dan maar wat minder luxe en wat dichter op elkaar of wat meer transpireren tijdens de lunch, wanneer het altijd veel te warm is. Het zal allemaal wel wat eigentijdser worden, maar betrokken blijven bij datgene waarvoor je komt, moet toch ook mogelijk zijn." Gevoel, emotie, heroïek, mystiek, wat is dat eigenlijk voor wereldje dat u bij Ajax aantreft? "Voetbal International zou over "t wereldje' kunnen schrijven. Het is ook onmiskenbaar Amsterdam. Heel gemoedelijk, beetje plagerig, beetje showerig. Het is Van Thijn en Patijn, de artiesten, de oud-voetballers. Mannen op leeftijd die op dat hoekie bij het biljart zitten. Die zo trots zijn als wat en die daar op een hele sympathieke manier over kunnen vertellen. Ook dat is 't wereldje. Dat wereldje treft je dan ook nergens anders aan. Alleen bij Ajax!"

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1995 | | pagina 40