1995
lang volleybal gespeeld. Die actieve sport
heeft mij altijd van het stadion
weggehouden. Nu we het gastheerschap bij
Ajax doen, vind ik het leuk naar het Ajax-
stadion te gaan. Daar mensen te
ontmoeten, gastheer te zijn, bij een meestal
mooie opvoering. Dat is leuk en ook zeer
dankbaar. Zakelijk is het heel goed, het is
allemaal zeer verantwoord. We blijven in
ieder geval nog twee jaar bij Ajax en als het
dan nog bij ons past, gaan we zeker
verder."
Waarom zou Ajax niet meer bij u
passen?
"Van huis uit ben ik marketeer en dat
betekent dat ik nog wel eens rationaliseer.
Alles stroomt, niets blijft. Dat zag je ook in
de tijd van Swart, Cruijff en Keizer, toen er
geen vernieuwing was. Dat kan Ajax
overkomenen, dat kan ons net zo goed
gebeuren. Partners kiezen voor elkaar
omdat ze veel gemeen hebben. Als wij een
bepaalde kant uitgroeien die niet bij Ajax
zou passen, tja...
Sponsoring is ook vaak persoonsgebonden.
Het blijft een mensenzaak. Kijk naar mijn
vak: de opdracht wordt -naast een goed
product- toch vaak aan een partij gegund
omdat mensen het leuk vinden met elkaar
te werken. Sponsoring is steeds meer gaan
passen in een communicatie-strategie en
steeds minder hobby geworden, maar je
moet elkaar wel liggen. Voor beide partijen
moet er een win-win situatie zijn. En op dit
moment hebben wij in ieder geval het
gevoel dat dat zo is. En, wat ik begrijp,
denkt Ajax er momenteel net zo over."
Wat ziet u veranderen in de
toekomst?
"Van onze kant ligt de nadruk nog te sterk
op Nederland. Als Ajax bijvoorbeeld tegen
een Franse club moet spelen, zullen wij in
de toekomst meer van onze Franse klanten
erbij betrekken. En zo zal dat ook gaan
gelden voor andere landen. Onze bedrijfs
activiteiten zullen nog internationaler
worden. In Nederland zijn wij marktleider.
Dus: als wij groter willen worden, zullen
wij ons heil meer in het buitenland moeten
zoeken. Nu is dat zo'n 25 procent van onze
omzet, maar wij merken dat ook bij de
collega-sponsors het buitenland steeds
belangrijker wordt."
Maakt u zich echt zorgen over het
nieuwe stadion?
"Echt zorgen? Neen. Ik ben niet bang voor
minder betrokkenheid. Wel om de heroïek
die nu voelbaar is en misschien straks
minder. Je loopt nu een morsig
gymnastieklokaaltje uit, dat ze overigens
prachtig aankleden. Vervolgens kom je op
die tegeltjes, waarop je die kicksen zo
lekker kunt horen tikken. Aan je voeten zie
je dat veld liggen, je ruikt bijna het zweet
van de spelers, de bal, de massage-olie... Je
loopt langs het EHBO-kamertje naar
buiten waar een speler wordt behandeld.
Nu is het is allemaal zo dichtbij. Ik hoop
maar dat dat in het nieuwe stadion zo
blijft, want dat is voor heel veel mensen
toch een belangrijke factor. Dan maar wat
minder luxe en wat dichter op elkaar of
wat meer transpireren tijdens de lunch,
wanneer het altijd veel te warm is.
Het zal allemaal wel wat eigentijdser
worden, maar betrokken blijven bij
datgene waarvoor je komt, moet toch ook
mogelijk zijn."
Gevoel, emotie, heroïek, mystiek, wat
is dat eigenlijk voor wereldje dat u bij
Ajax aantreft?
"Voetbal International zou over "t
wereldje' kunnen schrijven. Het is ook
onmiskenbaar Amsterdam. Heel
gemoedelijk, beetje plagerig, beetje
showerig. Het is Van Thijn en Patijn, de
artiesten, de oud-voetballers. Mannen op
leeftijd die op dat hoekie bij het biljart
zitten. Die zo trots zijn als wat en die daar
op een hele sympathieke manier over
kunnen vertellen. Ook dat is 't wereldje.
Dat wereldje treft je dan ook nergens
anders aan. Alleen bij Ajax!"