stond hij een half seizoen lang aan de zijlijn
naar de verrichtingen van zijn
teamgenoten te kijken. Evers is een
verdediger. En een goede, naar het schijnt.
De C-junioren
Het omslagpunt, waar trainer Henny de
Regt vlak voor de winterstop nog op
hoopte, is er nog niet bij de Cl. De ploeg
blijft verliezen. In en tegen Abcoude werd
het 4-1 voor Abcoude en uit tegen WGW
was de eindstand 4-0 voor de thuisploeg.
Maar nog altijd gaat De Regt ervan uit dat
er niet wordt gedegradeerd uit de op een
na hoogste landelijke B-junioren
competitie. En dat dan zonder te vervallen
in degradatievoetbal. Daartoe zijn zijn
spelers ook niet toegerust. Het zijn over het
algemeen kleine kereltjes die al hun
fijnzinnigheid en voetbalvermogen
letterlijk de grond ingeboord zien worden
door de reuzen die de tegenpartij bevolken.
Maar De Regt ziet tot zijn genoegen dat
ook de mindere godenzoontjes er steeds
beter mee omgaan. Telkens opnieuw
verliezen gaat niet ten koste van het
moreel. De Regt heeft een paar pupillen die
zich steeds effectiever weten te wapenen
tegen al dat fysieke geweld. Die houden
zich staande.
"En dat zijn natuurlijk wel de talenten die
het verder kunnen redden."
De groep heeft zichzelf belooft dat alle
aandacht nu zal worden gericht op
Zaandijk en DWV, de mede-kandidaten
voor degradatie. En verder richt men zich
op de Top-6 competitie, waarbij tegen de
Cl's wordt gespeeld van Sparta, NAC,
PSV, Willem II en Feyenoord. In die
competitie tegen leeftijdsgenoten blijkt de
werkelijke kracht van deze Cl.
"Ik heb bewondering voor hun strijdlust,"
zegt De Regt. "En hoewel we veel
wedstrijden verliezen, kan ik niet zeggen
dat het spel niet loopt. Het klinkt
misschien idioot, maar ik ben niet
ontevreden over de Cl."
Zo beroerd als het met de Cl gaat, zo
prettig verloopt de competitie voor de C2.
Het is zelfs gelukt om Abcoude, de
gedoodverfde kampioen, eigenhandig van
de eerste plaats te verdrijven.
Het was een onvervalste topper: Abcoude
Cl - Ajax C2. Op eigen terrein liet
Abcoude het toegestroomde publiek
genieten. Het was sterker, dat was
duidelijk. Maar toch kwam Ajax op een 1-0
voorsprong. Abcoude kwam op gelijke
hoogte en nam later zelfs een voorsprong.
Maar de mannen van leider Wim Stuut en
Henny de Regt vochten tot het bittere eind.
Uiteindelijk werd het via twee vrije trappen
3-2 voor Ajax. Een regelrechte sensatie.
Door de overwinning kwam Ajax een punt
boven Abcoude te staan. Daarna werd ook
nog met 5-1 van AS'80 gewonnen.
Er werden nogal wat wedstrijden afgelast
na de winterstop. Volgens Stuut vinden
zijn spelers dat niet prettig, wat er ook voor
alternatief programma wordt gehouden.
"Het liefst spelen ze vier keer in de week.
Ze kunnen er niet genoeg van krijgen."
Over de C2 niets dan goeds.
De D-junioren
Na de winterstop werd in de eerste maand
niet veel gevoetbald, althans niet in
competitieverband. Er werden wel drie
oefenwedstrijden gespeeld, waarvan één
tegen Sparta Dl. Ajax speelde thuis, maar
verloor wel met 4-1 van de
Rotterdammers. Het zou overdreven zijn
te stellen dat Ajax werd weggespeeld, maar
Sparta was bedroevend veel beter, dat wel.
Het was toch even schrikken voor de
begeleiding. De wedstrijden tegen de
leeftijdsgenoten van Feyenoord, Sparta en
PSV zijn de graadmeters voor de kracht
van het elftal. En als je dan ook nog
bedenkt dat Feyenoord D2 van Sparta Dl
won, is er helemaal reden tot ongerustheid.
Maar zover wil Andriese noch trainer Jan
Olde Riekerink gaan. Ontevreden waren zij
wel over de matheid die met name in de
wedstrijd tegen Sparta over de ploeg lag als
een te warme elektrische deken. Er wordt
door de Dl volgens Andriese af en toe
gevoetbald als om aan een verplichting te
voldoen. Terwijl het voetbal toch is
bedacht als aangename manier van
verpozen. Nu is het natuurlijk wel zo dat
voetballen bij Ajax onder iets grotere druk
gebeurt dan een gezellig spelletje halma
met de familie, maar je mag toch
verwachten dat er met een zeker
enthousiasme wordt gespeeld. "Kennelijk
vergeten ze zo nu en dan dat ze zich ieder
jaar moeten bewijzen om bij Ajax te mogen
blijven," zegt Andriese boos. "Wij vergeten
niet dat het nog maar kinderen zijn. Maar
het zijn geen gewone kinderen, het zijn
getalenteerde kinderen, en daaraan mogen
en moeten wij eisen stellen. Wij zijn ze per
slot van rekening aan het opleiden tot
prof."
De competitiewedstrijd tegen SV Bijlmer
werd met 7-1 gewonnen. Daar viel weer
enige bezieling te bespeuren, goed spel en
voorzichtige tevredenheid bij de
begeleiding.
De D2 speelde in januari twee keer voor de
competitie en een paar keer
vriendschappelijk. Uit tegen Abcoude werd
het 6-0, maar die uitslag was enigszins
geflatteerd. Abcoude-supporters vonden
zelfs dat de uitslag net zo goed andersom
had kunnen zijn. Dat lijkt een belachelijke
stelling, maar toch was het niet zo'n rare
gedachte. Abcoude kreeg, zeker in de eerste
helft, bijna evenveel kansen als Ajax. Maar
Ajax benutte ze en Abcoude niet. Bij rust
stond het 3-0 en in de tweede helft werden
nog eens drie goals toegevoegd. Het was
een goede wedstrijd.
De vriendschappelijke partij tegen de Dl
gaf nog meer reden tot tevredenheid. Van
tevoren was een flinke inmaakpartij
ingecalculeerd. Maar in de wedstrijd liep
het anders. In totaal werd er weliswaar
veertien keer gescoord, maar daarvan nam
de D2 er vijf voor zijn rekening. De
ruststand was 6-1, de eindstand: 9-5. En
dat betekende, en zo rekende men
natuurlijk voornamelijk bij de D2, dat de
score in de tweede helft 4-3 in het voordeel
van de D2 was. Maar vooral het goede spel
beloofde veel.
Tegen OSV werd die belofte ingelost. Ajax
won met 9-1. Sinds lange tijd werd er weer
eens echt goed gespeeld, met zuiverheid in
AJAX MAGAZINE APRIL 1995
