mmm tra©», m
.HVH'
V;.-, Aux I x
^w«s
v«tew wk«r* Awfre DdÜM
ifaMi., wto
Wi.., Mu,.u,
#W), «w»* w W«ts v
»w4 <MW4b mm ftfcw#)#**
.Ox, AhWMt', «*W VWI Marvijk
«OA At«««tv B*«* VftB ^Wten
,AOO> m Wwtf HOP «AJM»
IH» 0* U»U* Wfetw VAft If
MH Vm Vwp-
m» w HWW «mi»
<M*wv» VWfcf
vW *K»T»i HutWf IAJM» At M
uv«it§ tvu*feft fle M»tir,Ji VAH
uw& w *w <4u**&>w *e*
j tWs W
De selectie van Jong Oranje waarvan Sjoerd Ruiter
deel uit maakte. Sjoerd staat vierde van links, met
rechts naast hem een talent dat het wel maakte in
de internationale top, Johan Neeskens.
De selectie van rte llfFA jfciigct *t»als die onlangs aantrad in een oefen*edstfi|d tegen de amateurs Op deze foto zullen insiders de
A|atleden Johnny Rep en Ook Visser missen (deze twee speelden namelijk hi| de amateurs mee), maar de anderen staan ei wel op.
Van links naar rechts kiel Jo Mom (Sparta), JtTLacrois (Caesar), Maarten Trom pert (Excelsior), S|oerd Ruitei (Ajax), Johan Neeskens
(RCH), Wim Riishergèo (Roodenbnig)Teunfan Jongen-, iVolewipkers). Cor Hiklehrandt \DOS), Andre Dekker (Go Ahead),
Op zoek
"Het echte verdriet over Ajax is jaren later
gekomen. Ik heb het lang ontkend. Vijf
jaar na Ajax zat ik een keer met een vriend
te praten. Voor het eerst voelde ik het
gemis... het verdriet... Vooral over de reden
waarom ik een voetballoopbaan heb
misgelopen. Over de omstandigheden, de
druk die ik voelde... Ik kon toen niet
anders. Ik moest stoppen."
"Na Ajax mocht ik een jaar niet meer
voetballen. Dat was toen zo, omdat ik
anders in de periode alsnog voor een
andere club had kunnen kiezen. Go Ahead,
Club Brugge, Heerenveen en Helmond
Sport wilden me hebben. Daarna heb ik
nog twee jaar bij Amstelveen gevoetbald,
m'n oude duppie. Daar keken ze enorm
tegen me op. Voor hen was ik toch die
Sjoerd Ruiter die bij Ajax had gevoetbald.
Ook de tegenstanders wisten wie ik was.
Kreeg ik twee mandekkers en werd ik de
wedstrijd uitgeschopt. Ook daar ben ik
weggegaan. Ik kreeg weer hetzelfde gevoel,
weer last van druk en verwachtingen. Nu
voetbal ik in het zesde van Amstelveen-
zaterdag. Nog steeds, ja ook in dat elftal,
denk ik elke zaterdag: 'kan ik het wel?'. Ik
wil het punt bereiken, dat gevoel dat je zo
maar lekker kan voetballen. Da's belangrijk
in het voetballen, maar ook in mijn leven.
En da's mijn tragedie."
"Op aanraden van de toenmalige chirurg
Hans Kriek, ben ik na Ajax in therapie
gegaan. Die man was een van weinige
mensen die ik bij Ajax vertrouwde. Die
vond ik aardig en durfde ik wel iets over
mezelf te vertellen. Hij bracht me in
contact met een psycholoog in Oegstgeest:
Frans de Kruif. Ja, weer een Kruif.
Gelukkig schrijf je het anders. Nadien ben
ik altijd bezig geweest om mezelf te vinden.
Nergens anders mee."
"Duizenden baantjes heb ik gehad. Begon
na Ajax bij een notaris in Aalsmeer. Na
twee maanden ben ik er weggegaan. Werd
er stapelgek. Ik... ik had een carrière als
profvoetballer in mijn hoofd. Alles wat
daarna kwam, was minder. Ach, noem het
maar op. Groepsleider in een
gezinsvervangend huis... Zo kan ik nog wel
een tijdje doorgaan."
"Ik heb nu geen werk. Wat ik wil? Ik weet
het niet precies. Het gaat nu in ieder geval
de goeie kant met me op. Toen ik stopte bij
Ajax wist ik eigenlijk niet wat er met me
aan de hand was. Maar een nieuwe droom
heb ik in mijn leven nooit meer gehad.
Ajax was mijn droom, nu heb ik hoogstens
nog een doel in mijn leven: mezelf
bevrijden van wat me toen en nu
dwarszat."
"Ajax... Het blijft mijn club, die kleuren
draag ik in mijn hart. Ja, jaren ben ik er
niet geweest. Nu ga ik weer. Samen met
een stel vaste jongens of samen met Joeri,
mijn zoontje van negen. Hij is helemaal
gek van Ajax en weet dat ik er ooit heb
gevoetbald. Joeri is een hele goeie
voetballer en speelt bij Blauw-Wit... Ik
weet wat je wilt vragen. Of hij bij Ajax gaat
voetballen, zeker? Dit jaar had-ie al naar de
Talentendagen gewild. Maar... ik wilde het
niet. 'Wacht nog maar een jaartje jongen',
zei ik hem. Dat lijkt me beter. Waarom?
Nou da's beter, laat 'm nog maar een
jaartje groeien. Tuurlijk denk ik aan mijn
eigen situatie van toen. Alleen is er een heel
belangrijk verschil; ik steun hem. Mijn
vader zag je nooit. Ook is er geen Cruijff
meer bij Ajax. Hij kan de Eerste Ruiter
worden."
Meer dan talent alleen
"Ik weet zeker dat ik toen een goede
voetballer was. Als... Als ik gewoon bij Ajax
was gebleven en niks met mij aan de hand
was geweest, had ik in de WK-fïnale van
'78 gestaan, had ik nu misschien wel in
Spanje gezeten. Maar er komt meer voor
kijken dan talent. Ik weet nog wel dat
Cruijff terugkwam bij Ajax. Uit tegen
Haarlem waar Gerrie Kleton voetbalde.
Dat was voor mij een moment van...
verdomme."
"Weet je wat Raymond Goethals, in die tijd
coach van het Belgisch jeugdelftal, over mij
zei: 'Hij heeft alles dat Cruijff heeft, alleen
hij gaat niet door'. En dat klopte: op het
moment dat ik drie verdedigers omspeeld
had, kwam er een soort waas voor mijn
ogen en zag ik niks meer. Ik kon niet
doorgaan. Ook in het veld blijkbaar niet."
"Nog nooit van mijn leven heb ik Cruijff
gesproken. Eén keer bijna. Jaren later. Het
was in Buitenveldert. Ik fietste door een
straat en daar stond Cruijff op de stoep bij
de Internationale School te wachten, te
wachten op Jordi, vermoed ik. Verder was
er helemaal niemand in die straat. Alleen
Johan en ik. Alleen op de Wereld: Cruijff
en de Nieuwe Cruijff. Ik dacht nog: 'zal ik
hem aanspreken'. Maar ik reed door. Ik
durfde niet."
70
AJAX MAGAZINE APRIL 1995
