en zelfs nog jongens van zestien jaar. Wij
nemen nooit spelers mee om ons elftal
sterker te maken. Nee, wij gaan uit van
opleiden. Wij nemen geen jongens als
Kluivert, Seedorf, Kanu en Oulida mee
want die zijn dat niveau al ontgroeid. Ik
heb ook laten weten dat ik met dat
meespelen van die oudere jongens niet zo
blij was, niet omdat ik bang was te
verliezen maar uit angst voor blessures.
Het verschil in leeftijd was nu wel erg
groot. Gelukkig floten de scheidsrechters
heel erg goed en verliepen de wedstrijden
wat dat betreft prima, zoals alles perfect
was georganiseerd."
"Daar komt nog bij dat Leo Beenhakker de
coach is van America", zegt
wedstrijdsecretaris Hans Bijvank. "Die
wilde per sé niet van Ajax verliezen. Hij
had zelfs twee spelers uit zijn eerste elftal
opgesteld. Hij heeft dat later ook zelf
toegegeven. Zijn dag kon dus niet meer
stuk".
Wat is de positieve kant van deze reis
geweest?
Co Adriaanse: "Onder meer het
psychologische effect. Onze Al is in
Nederland heer en meester en staat een
straatlengte voor op de rest. Die jongens
denken dat zij in hun leeftijdscategorie de
besten zijn. Dat is ook zo. Maar het wil niet
zeggen dat zij absolute toppers zijn.
Worden ze vervolgens geconfronteerd met
een ploeg als Necaxa, waar nooit iemand
van gehoord had, en ze worden
weggespeeld, dan geeft dat voeding aan het
besef dat zij er nog helemaal niet zijn. Dat
is een voordeel maar de grootste waarde is
dat je als voetballer onder hele andere
omstandigheden dezelfde prestatie moet
proberen te leveren. Dat heeft, buiten de
ervaringen die je als mens opdoet, een
enorme voetbalwaarde".
Hoe hebben de spelers de reis
ervaren?
Herman Borman: "Voor hen was het ook
een verrassing dat ze niet tegen die
Mexicaanse ploegen opkonden. We
hebben dat uiteraard met de jongens
besproken en hun vooral laten praten.
Daaruit merkte je dat ze meer ingetogen
waren dan normaal. Gelukkig hebben ze
veel goed gemaakt door de overwinning op
Bayern München, dat amper kans zag om
over de middenlijn te komen. Het meeste
indruk maakten wel die enorme stadions.
Eerst hebben we twee dagen gespeeld in
het stadion van Atalanta met een capaciteit
van 50.000 en gegraven in een kuil met een
trap van 101 treden naar de kleedkamer.
Op de laatste dag speelden we tegen
America nog een demonstratiewedstrijd in
het Azteken Stadion waar 120.000 mensen
plaats kunnen nemen. Die waren er niet
hoor, hooguit duizend toeschouwers."
"En", voegt Adriaanse toe, "Alle
wedstrijden werden in samenvatting op de
televisie uitgezonden door Televisa, de
machtigste commerciële zender in Mexico.
Zij bezitten zes clubs, waaronder America
en Necaxa en zij hebben ook het hele
toernooi betaald."
Is er nog plaats voor andere dingen
dan voetbal en studie?
"Wij proberen vooraf uitgebreide
informatie over het land zelf te geven en
vinden ook de tijd om
bezienswaardigheden in de omgeving te
bezoeken. De jongens moeten zich niet
beperken tot het sportieve aspect van zo'n
reis maar ook iets weten en zien van het
land. Zo zijn we ondermeer geweest bij de
Pyramides in Teotihuacan, de Basiliek van
Guadeloupe en een aantal andere mooie
plekken in de omgeving en in de stad. Dat
wordt door de spelers ook zeker
gewaardeerd".
"Als het weer op deze wijze is te
organiseren, gaan wij zeker nog een keer.
Ik heb inmiddels begrepen dat er volgend
jaar weer een toernooi wordt
georganiseerd, waar wij voor worden
uitgenodigd. Maar groter van opgezet, met
vier poules verdeeld over verschillende
steden van Mexico en de finale in Mexico
Stad. We kijken er nu al naar uit."
Resultaten:
Ajax - America 0-3
Ajax - Necaxa 1-4
Ajax - Bayern München 4-0
Ajax - America 1-0
(demonstratiewedstrijd)
Eindstand:
1) Necaxa
2) America
3) Ajax
4)Bayern München
AJAX MAGAZINE APRIL 1995
