Interview
Finidi's
vrijheid
De cultuurshock is verwerkt, de taalbarrière
geslecht. De eerste maanden van zijn verblijf
alhier hield Finidi George zich angstvallig
schuil in zijn schulp. Een zwarte parel in een
gesloten oester. Nu de schelp zich heeft
geopend, en de (internationale voetbalvelden
wekelijks worden opgelicht door zijn glans en
schittering, spreekt Finidi zich uit. "Het heeft
even geduurd, maar nu voel ik me vrij."
door Simon Zwartkruis
foto's Louis van de Vuurst
Natuurlijk, zijn entree op de Nederlandse
voetbalvelden was al verpletterend geweest,
Schijnbaar uit het niets meldde een
verlegen jongen uit Port Harcourt, Zuid-
Nigeria, zich in De Meer voor een stage.
International weliswaar, maar zijn naam
wekte die zomer van 1993 in Amsterdam
en verre omstreken vooral bevreemding.
Finidi George of George Finidi, in welke
volgorde wist eigenlijk niemand. Wat
belangrijker was, het kind van de dorre
Afrikaanse zandvlakte bleek ook op de
zompige Hollandse kleigronden uitstekend
uit de voeten te kunnen. Al tijdens de
tweede competitiewedstrijd van Ajax, 22
augustus bij FC Utrecht, dook Finidi op in
de basisopstelling, sindsdien swingt de
Nigeriaan over de Amsterdamse
rechterflank alsof hij nooit anders gedaan
heeft.
Het cultuurverschil
Zo snel als Finidi zich op het sportieve vlak
had aangepast, zo behoedzaam schreed de
jmt'PM ttWÏÏmm
wik
AJAX MAGAZINE APRIL 1995
