positiespel dermate geperfectioneerd, dat
iedereen weet wat hij moet doen en wat de
ander in bepaalde situaties waarschijnlijk
zal gaan doen. Dat ontbreekt er bij Oranje
nog aan. Misschien dat het Guus Hiddink
wèl lukt die automatismen erin te krijgen."
Schoot diens voorganger Dick Advocaat op
dat vlak wellicht te kort? De Boer: "Het
lijkt me verstandig het hier bij te laten..."
De Oranje-aktie
Voor Guus Hiddink viel er de eerste
maanden van zijn aanstelling echter bitter
weinig te slijpen aan automatismen. De
geruchtmakende boycot van de Ajax-
internationals rondom het oefenduel tegen
Portugal bezorgde de nieuwbakken
bondscoach een valse start bij de KNVB.
Vervelend, vindt ook De Boer, maar het
doel heiligde de middelen. Hij: "Ik, en
daarin sta ik niet alleen, had de indruk dat
veel mensen die actie verkeerd begrepen.
We trokken ons niet uit eigenbelang terug,
maar in de hoop dat er bepaalde dingen bij
de KNVB ten goede zouden veranderen.
Dat er meer rekening wordt gehouden met
de belangen van de clubs en de bond
daarin haar afspraken nakomt, dat was het
kernpunt. Je kan toch niet zo maar over je
heen laten lopen? Danny Blind heeft het
keer op keer prima onder woorden
gebracht, maar desondanks werd de indruk
gewekt dat we zeurden over ons overladen
programma. Belachelijk, we vinden het
zelfs lekker om twee keer per week te
spelen. Nogmaals, Danny deed het
uitstekend als woordvoerder, maar toen we
werden afgeschilderd als verwende jochies
moest ik mezelf een paar keer inhouden
om niet te reageren op vragen over onze
actie. Dan kunnen mensen wel roepen dat
we in vergelijking met wielrenners geen
klap uitvoeren, maar die vergelijking gaat
mank. Die gasten hebben de hele winter
om bij te komen en te trainen, voor ons
draait het circus het hele jaar door.
Ongelooflijk trouwens, als je zag wat die
boycot allemaal losmaakte in Nederland.
Dan besef je weer even hoeveel impact
voetbal heeft in dit land. Iedereen heeft er
een mening over en ventileert die te pas en
te onpas. Ook dat hoort bij de
voetballerij." Hij kan zich er nog steeds
oprecht over verbazen. Ronald de Boer
voelt zich als een vis in het water in de
wondere wereld die 'voetballerij' heet, dat
zeker. Maar soms is daar de verwondering,
het contrast. Met aan de ene kant de van
nature lichtvoetige dribbelaar, de
liefhebber, die zegt het voetbal nog steeds
te zien als 'een sportieve strijd waarin je
negentig minuten de tijd hebt om de bal in
het netje te schoppen'. En aan de andere
kant een doldriest commercieel circus, de
constante belegering door de media, de
immense druk, de diepgewortelde haat
tussen rivaliserende supportersgroepen.
Soms is het allemaal moeilijk te bevatten,
zelfs voor Ronald de Boer, een tiendejaars
Ajacied. "Je moet er ook niet te lang bij
stilstaan welke belangen allemaal spelen en
hoeveel ogen er op je gericht zijn als je een
wedstrijd speelt. Dan word je helemaal gek.
Met de groeiende inmenging van de
commercie heb ik geen moeite, daar
profiteert iedereen van. Al moet de
wedstrijd natuurlijk altijd centraal blijven
staan, de mensen komen uiteindelijk naar
het stadion voor die anderhalf uur voetbal.
Waar ik meer moeite mee heb, als je het
hebt over de veranderingen in het voetbal,
is het fanatisme van sommige supporters.
Ik probeer me wel 'ns te verplaatsen in de
jongens van de harde kern, door met ze te
praten en zo. Dan krijg ik dingen te horen
die voor mij onbegrijpelijk zijn. De haat en
nijd over en weer met supporters van
vooral Feyenoord en PSV, dat vind ik
ongelooflijk. Dan zeg ik altijd maar dat
Ajax nooit je leven mag gaan leiden, dat er
belangrijkere dingen zijn, zoals je werk en
je familie. Maar veel mensen blijken hun
hele ziel en zaligheid in hun club te storten.
Zolang dat zonder geweld gebeurt vind ik
het prachtig, maar ik denk dat ik er zelf te
AJAX MAGAZINE APRIL1995
nuchter voor zou zijn als ik supporter was
geweest."
De flair
Die nuchterheid tekent zijn karakter. En
blijkt zelfs in de genen te zitten. "Ja, het is
een familietrekje, dat nuchtere. Andere
kenmerken van de familie De Boer? Het is
een grote familie, die erg aan elkaar hangt.
En de De Boeren laten niet snel over zich
heen lopen, staan sterk in hun schoenen.
Wat ik zelf heel grappig vind om te zien, is
dat iedere De Boer, op z'n eigen manier,
een zekere vorm van flair heeft. Je ziet het
ook aan Frank en mij, we hebben geen last
van een gebrek aan zelfvertrouwen.
Vroeger al niet. We waren dè boys van de
buurt, al is dat niet zo moeilijk als je goed
kunt voetballen. Zo werkt het volgens mij
toch vaak. Ook al ben je een ongelooflijke
lelijkerd met een rotkop en een bochel, als
je goed kunt voetballen, en dan ook nog bij
Ajax, ben je al snel het mannetje. Maar
nogmaals, ik heb altijd al een vrij groot
vertrouwen in mezelf gehad. De laatste tijd
hoor ik vaak dat ik steeds meer uitstraal.
