dimensie. De bewondering ging uit naar de constructie van het stadion. Gewapend met veiligheidshelmen en onder leiding van stadiondirecteur Jan Tilmans, beklommen de Ajacieden de nog ruw betonnen treden van de tempel. Voorbij de plassen, de planken en ander bouwmateriaal stapte het rood-witte gezelschap één van de gapende gaten door, naar de tribune. De aanblik was overweldigend. Meters naar beneden werd gewerkt aan wat de parkeergarage onder het stadion moet worden. Acht meter hoger, zo legde Tilmans uit, moesten de Ajacieden zich het veld voorstellen. De camera's legden de reacties van de voetballers vast, fotografen schoten hun plaatjes, scribenten noteerden gretig de uiteenzetting van de trotse stadiondirecteur en de commentaren van de voetballers. Daar waren zij, in wat over anderhalfjaar één van Europa's mooiste en modernste stadions zal zijn. Het was moeilijk om zich er een voorstelling van te maken, maar boven de tribune waar zij nu stonden, moet binnenkort nog een tribune-ring verrijzen. De stalen bogen worden binnenkort hydraulisch omhoog getild, waarna het hoogste punt weldra bereikt zal zijn. Het dagdromen van een vol stadion had iedereen in zijn greep. Begrijpelijk, want wat is nu anderhalf jaar? Dat deze droom geen bedrog is, blijkt uit het razende tempo waarin de bouw zich voltrekt. Per week krijgt het reusachtige stadion meer vorm. De man in de straat heeft het er ook over. Waar je komt, iedereen is wel eens langs het in aanbouw zijnde voetbalbolwerk gereden en heeft zich verwonderd over de omvang en de uitstraling die het stadion nu al heeft. En in de verhalen over het prestigieuze stadion klinkt naast bewondering ook trots door. Terecht, want het Stadion Amsterdam is, op achttien maanden van haar voltooiing en nog ook zonder dat het een échte naam heeft, een project waar Amsterdam trots op mag zijn. A1AX MAGAZINE FEBRUARI 1995

AJAX ARCHIEF

Magazine (1987-2007) | 1995 | | pagina 49