Hoek. "Dat valt allemaal best wel mee",
tempert Van der Sar het enthousiasme van
zijn trainer. "Het zijn allemaal logische
stapjes. Het lijkt misschien heel snel te
gaan, omdat ik nog niet eens twee jaar vast
in het eerste sta. Maar ik moet eerlijk
zeggen, dat mijn selectie voor het WK me
niet echt verraste. De pers had het al aardig
aangezwengeld en ik bewees me al een
tijdje op internationaal niveau. Komt bij
dat ik het systeem goed ken, het komt in
grote lijnen overeen met dat van Ajax.
Voor mij persoonlijk was het WK een
kwestie van meebeleven, een beetje
snuffelen. Goed om me heen kijken,
werken met andere trainers en spelers en
onder andere omstandigheden. Heel
leerzaam, een mooie ervaring. Alleen ons
trainingscomplex al. Ongelooflijk, zo luxe
heb ik het nog nooit meegemaakt. Van
Gaal geeft bij buitenlandse trips vaak de
voorkeur aan een wat eenvoudiger hotel.
Vind ik ook prima. Als het eten maar goed
is, het bed lang genoeg en als het effe kan
een paar goeie zenders op de televisie. Dan
heb je aan mij geen kind. Ik ben niet zo
moeilijk, zal altijd een nuchtere jongen
blijven. Ik heb niet zoiets van: 'tsjesus, dat
ik dit allemaal mee mag maken'. Ik geniet
ervan, maar besef tegelijkertijd dat het
eigenlijk niet zo bijzonder is wat ik doe. Ik
blijf het een raar idee vinden dat er een
hoop mensen zijn die tegen me opkijken
omdat ik bij Ajax speel. Zelf heb ik ook
ooit handtekeningen gevraagd aan spelers
van Ajax en het Nederlands elftal, als ze
een oefenpotje in de buurt van Voorhout
speelden. Heldenverering is me altijd
vreemd geweest. In Nederland valt het
natuurlijk nogal mee, hier kun je tenminste
nog rustig over straat lopen. Alleen als je
een avondje gaat stappen kan het wel eens
vervelend zijn. Iedereen begint tegen je aan
te praten over voetbal, terwijl ik juist uitga
om dat een beetje van me af te zetten. En
dan moet je een middenweg zien te vinden
in hoe je die mensen benadert. Als je er
niet op reageert ben je al snel een
verwaande, arrogante kwast in hun ogen.
En als je er in meegaat, sta je toch weer de
hele avond over voetbal te praten. Ach, als
dat nou het enige is... Thuis wordt er vaak
aangebeld, dat is wel eens vermoeiend.
Mijn moeder wordt er helemaal gek van,
want iedere keer als de deurbel gaat begint
de hond te blaffen. Maar als ik dan de deur
open doe en er staan een paar van die
kleine jochies die om een foto vragen smelt
ik alweer. Het is allemaal nog redelijk
kleinschalig, de absolute gekte zoals in
Italië en Spanje heb je hier niet. En dat
bevalt me prima. Ik wil kunnen gaan en
staan waar ik wil."
Het doel in het nieuwe stadion
Aan het lange lijf van Edwin van der Sar
geen polonaise, da's duidelijk. Hij wil
zichzelf kunnen zijn. Eigenlijk is die
aardige, nuchtere jongen uit Voorhout
altijd die aardige, nuchtere jongen uit
Voorhout gebleven. Wars van dikdoenerij,
gewoon Edwin van der Sar. "Dat hoop ik
ook altijd zo te houden. Ik heb inderdaad
niet het idee dat ik wezenlijk ben
veranderd, behalve het feit dat ik aan
zelfvertrouwen heb gewonnen. Maar je zult
mij niet snel met mijn hoofd in de wolken
zien lopen. Die nuchterheid heb ik in alles.
Nu wordt er weer gezegd en geschreven dat
ik een keer een kans in Oranje moet
krijgen. Zou prachtig zijn, maar ik laat m'n
hoofd er niet door op hol brengen.
Bovendien heb ik al mijn concentratie voor
Ajax nodig. Als ik hier goed speel komt de
rest vanzelf. Je club is en blijft het
belangrijkst, Ajax is tenslotte mijn
werkgever."
Daar zal voorlopig weinig verandering in
komen. In navolging van Mare Overmars
en de gebroeders De Boer tekende Van der
Sar onlangs een vet contract voor lange
duur bij Ajax. Sar zit tot 1999 aan de
landskampioen vastgeklonken, de andere
drie zelfs nog een jaartje langer. De
trendsetters? "Laten we het hopen",
reageert Van der Sar. "Uit alles blijkt dat
het bestuur en de technische staf deze
groep langdurig bij elkaar willen houden.
Er wordt echt iets neergezet voor de
toekomst. Mocht Van Gaal vertrekken, dan
laat hij hier iets achter waar Ajax heel lang
mee vooruit kan. Een wereldtrainer,
zonder meer, hij is heel compleet. Wat mij
gelijk aan hem opviel, was dat hij ook van
keepen veel verstand heeft. Van hem heb ik
geleerd hoe ik als veldspeler moet denken
als er een tegenstander op me afkomt. Dan
verplaats ik me in de gedachtengang van
die aanvaller, probeer me voor te stellen
welke mogelijkheden hij afweegt om mij te
AJAX MAGAZINE FEBRUARI 1995
21
